________________
કિર્તા પૂ.આ. શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિ મ.
(મોતીડાની દેશી) કુંથુ-જિહંદ ! સદા મન-વસીઓ, તું તો દૂર જઈ પ્રભુ વસીઓ સાહિબા ! રંગીલા ! હમારા, મોહના શિવ-સંગી છઠ્ઠો ચક્રી પટ-ખંડ સાથે, અત્યંતર જિમ પટ-રિપુ બાંધે સાહિબ (૧) ત્રિપદી ગંગ" ઉપકંઠે, નવ નિધિ-સિદ્ધિ ઉતકંઠે સાહિબ, કોઈ અજેય રહ્યો નહિ દેશ, તિમ કો ન રહ્યા કર્મ-નિવેશ–સાહિબ (૨) ધર્મ-ચક્રવર્તી પદવી પામી, એ પ્રભુ મારો અંતરજામી–સાહિબ, સત્તર-ભેદશું સંયમ પાળી, સત્તરમો જિન મુગતિ-સંભાળી–સાહિબ (૩) તેને ધ્યાને જો નિતુ રહીએ, જો તેહની આશા નિરવહિ–સાહિબ, તો લાઈક ભાવે ગુણ આવે, સાહિબ-સેવક ભેદ ન પાવે–સાહિબ (૪) વારવાર સુ-પુરુષને કહેવું, તે તો ભરિયા ઉપર વહેવું–સાહિબ, જ્ઞાનવિમલ ભાવે કરી જોવે, તો સેવક-મનવંછિત હોવે–સાહિબ (પ)
૧. શિવ=મોક્ષના કાયમી યોગવાળા ૨. અંદરના ૩. કામ, ક્રોધ, લોભ, મોહ, મદ, મત્સર=ઈર્ષા એ છ દુશ્મનો ૪. ત્રિપદીરૂપ ૫. ગંગાનદી ૬. કિનારે
(૧૦)
