________________
ત્રણ કર્તા શ્રી ભાણચંદ્રજી મ. વ
(ભોળીડા હંસા ! વિષય ન રાચીએ-એ દેશી) સહેજે શીતળ શીતળ-જિન તણી, શીતળ વાણી રસાળ । વદન-ચંદ્રબરાસ અધિક સુણી, સમજે બાળ ગોપાળ-સહેજે૰૧||
મર્મ ન ભાખેરે સંશય નવિ રાખે. દાખે ભવજળ દોષ । રાગાદિક મોષક' દૂ હરે, કરે સંયમનો૨ે પોષ-સહેજેવ૨ા
સુર નર તિરિગણ મન એકાગ્રથી, નિસુણે હર્ષ અપાર | વૈર વિરોધ ન ભૂખ તૃષા નહીં, વળી નહીં નિદ્રા લગાર-સહેજે||ગા
સહુને સુણતાંરે હર્ષ વધે ઘણો, ઉત્તમ અધિક ઉચ્છાહ । તૃપ્તિ ન પામેરે સ્વાદુપણા થકી, જિહાં લગી ભાખેરે નાહ-સહેજે||૪||
તાપ મિટે સવિ વિષય કષાયનો, શીતળ હવે ભવિ મન્ન । અમૃત-પાન તૃપ્તિ જિમ સુખ લહે, વહે જનમ ધન્ન ધન્ન-સહેજે૰નાપાા
ભવદવ તાપ નિવારો નાથજી, ઘો શીતળતા૨ે સા૨ | વાઘજી મુનિનો ભાણ કહે પ્રભુ । જિમ લહું સુખ અપા૨-સહેજે દા
૧. ચોર
૩૨
