________________
૨૧૪
સજ્ઝાય સંગ્રહ
વેગેરે ગઇ વધામણી, રાજાને નહિ વિશ્વાસ; પ્રત્યક્ષ જૂઓને પારખું, આવી કરાને તપાસ. વેગે રે રાય પધારીયા, હૈડે હરખ ન માય; પશુડાંને પીડા ઘણી, વિલંબ ન કર. મારી માય. અવર પુરુષ ખંધવ પિતા, સતીને આવી આળ; ચાળણી કાઢી જલ ભરી, ધન્ય રે ઉઘાડી ત્રણ પેાળ. ૧૮ કાઇ પીયર કંઈ સાસરે, કાઇ હશે માને માસાળ; ચેાથી પાળ ઉઘાડશે, હુથી વડેરી નાર.
નાક રાખ્યું નગરી તણું, ગામ ઉતારી ગાળ; સુજ્ઞજન રાખ્યા સાખીયા, સુભદ્રાએ ઉતારી આળ વાઘણુ કેરાં દુધડાં, સાવન કેરી થાળ; ભણે ગણે જે સાંભળે, કાન્તિવિજય ગુણુ ગાય,
૧૬
૧૭
૧૯
૨૦
૨૧
૨૯ શ્રી અમકાસતીની સજ્ઝાય
અમકા તે વાદળ ઊગીયા સૂર, અમકા તે પાણીડાં સંચર્યા રે; સામા મળ્યા ય મુનિરાય, માસખમણુનાં પારણાંરે. બેડું મેલ્યુ' સરાવરીયા પાળે, અમકાએ મુનિને વાંઢિયારે; ચાલા મુનિરાજ આપણે ઘેર, સાસખમણનાં. પારણાંરે. ત્યાંરે ઢળાવું સેાવન પાટ, ચાવલ ચાકળા અતિ ઘણારે; માછા માંડા ને ખાખલે ખાંડ,મહિ તે ઘી ઘણાં લચપચાર. ૩ લ્યા હા મુનિરાજ ન કરો ઢીલ, અમ ઘર સાસુજી ખોજશેરે; ખાઈ ૨ પારણુ તુ મારી બહેન,
મારી સાસુ આગળ ન કરીશ વાતડીરે. ૪
