________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ વચન સુણી માધવ તણાં રે ભાઈ, હળધર બેલે એહ, પાંડવ ભાઈ કુંતા તણું રે ભાઈ, અબ ચાલે તેને રે ઘેર.
માધવ૦ ૧૬ વયણ સુણી હળધર તણું રે ભાઈ, માધવ બેલે એમ, . દેશવટે દેઈ કાઢીયા ભાઈ, તે ઘર જાઉં રે કેમ? માત્ર ૧૭, વલતાં હળધર ઈમ કહે રે ભાઈ, દેખી હશે દિલગીર, તે કિમ અવગુણ આણશે રે ભાઈ, ગિરૂઆ ગુણગંભીર છે.
-- -- માધવ૦ ૧૮ તે તેનાં કારજ કિયાં રે ભાઈ, ધાતકીખંડમાં જાય, દ્રૌપદી સોંપી આણને રે ભાઈ, તે કેમ ભુલશે ભાય. મા. ૧૯ અહંકારી શિર શેહરે રે ભાઈ એવી સંપદા પાય : તે નર પાળા ચાલીયા રે ભાઈ, આપદા પડી બહુ આય રે,
- માધવ ૨૦ પાંડવ મથુરા પ્રગટી જિહાં રે ભાઈ, અગ્નિખુણ સમુદ્રતીર; તે નગરી ભણી ચાલીયા રે, ભાઈ બાંધવા બેહ સુધીર રે,
* માધવ૦ ૨૧ જે નર શય્યાયે પિતા રે ભાઈ તે નર પાળા હેય કરજેડી વિનયવિજય એમ ભણે રે, ભાઈ આ જગ એવું
જેય. માધવ. ૨૨
