________________
૧૭૪
હાંરે માજી માત પિતાને ભાઇ બેનડી, નારી કુટુંબ ને પિરવાર, માડી મારોરે,
અંત વેલાએ સહુ અળગા રહે,
એક જૈનધમ તરણ તારણ હાર, માડી મારી. હવે૦ ૧૨
સજઝાય સંગ્રહ
હાંરે માજી કાચી કાયા તે કારમી,
સડી પડી વીષ્ણુસી જાય, માડી મારીરે;
જીવડા જાયે ને કાયા પડી રહેશે. મુવા પછી ખાળી કરે રાખ, માડી મારીર.
હવે૦ ૧૩
હવે ધારણી માતા એમ ચિંતવે, આ પુત્ર નહી' હેર સ'સાર,
ભવીક જનરે, એક દીવસનું રાજ્ય ભાગવી, લીધેા સંયમ મહાવીર સ્વામીની પાસ, ભવીક જનરે, સેાભાગી કુંવરે સંયમ આદર્યું.
તપ જપ કરી કાયા શેષવી, આરાધી ગયા દેવલાક, ભવીક જનરે, પદ્મરે ભવ પુરા કરી, જાશે મહાવીદેહક્ષેત્ર માઝાર, ભવીક જનરે, સાભાગ્યવિજય ગુરૂ એમ કહે
૧૪
૧૫
હાંરે માજી વિપાકસૂત્રમાં ભાખીયુ, ખીજા સૂત્ર અખ’ડ માઝાર, લવિક જનરે, પ્રથમ અધ્યયને એ કહ્યુ, સૂત્ર વિપાકમાં અધિકાર, વિક જનરે, સેાભાગી કુંવરે સયમ આદર્યો.
૧૬
૧૬ શ્રી દ્વારિકા નગરીની સજઝય રાહા-દાનુ બંધવ આરડે, દુઃખ ધરતાં મન માંડુ; અલતી દેખો દ્વારિકા, કીજે કવણુ ઉપાય,
૧
