________________
૪૩.
એહવે તિહાં કણે આવીયે શેઠ ધના નામ રે, તે કહે કુમારી લેશું અમે, ખાસાં આપી હામ રે. તેણે૦ ૭ શેઠ વેશ્યા ઝગડે તિહાં, માંહે માંહે વિવાદો રે, ચકકેસરી સાનિધ્ય કરી, વેશ્યા ઉતાર્યો નાદો રે. તેણે ૮. વેશ્યાથી મૂકાવીને, શેઠ તેડી ઘર આવે રે; મનમાં અતિ હર્ષિત થકે, પુત્રી કહીને બોલાવે રે. તેણે ૯ કુમારી રૂપે રૂડી, શેઠ તણું મન મેહેરે, અભિનવ જાણે સરસ્વતી, કળા એસઠ સેહે રે. તેણે ૧૦ કામ કાજ ઘરનાં કરે, બેલે અમૃત વાણી રે; ચંદન બાળા તેહનું નામ દીધું ગુણ જાણું રે. તેણે ૧૧ ચંદન બાળ એક દિને, શેઠ તણે પગ ધોવે રે; વેણી ઉપાડી શેઠજી, મૂળા બેઠી જેવે રે. તેણે૦ ૧૨ તે દેખી ને ચિંતવે, મૂળ મન સંદેહ રે; શેઠજી રૂપે માહીઆ, કરશે ઘરણી એહ રે. તેણે- ૧૩ મનમાં કેધ કરી ઘણે, નાવીને તેડાવી રે; મસ્તક ભદ્ર કરાવીયું, પગણું બેડી જડાવી રે. તેણે ૧૪ એરડામાંહિ ઘાલીને, તાળું દઈને જાવે રે; મૂળા મન હર્ષિત થઈ. બીજે દિને શેઠ આવે રે. તેણે ૧૫ શેઠ પૂછે કુમારી કીહાં, ઘરણુને તિણ કાળે રે; તે કહે હું જાણું નહિ, એમ તે ઉત્તર આલે રે. તેણે ૧૬ એમ કરતાં દીન ત્રણ થયાં, તે હિ ન જણે વાત રે, પાડોશણ એક કરી, સઘળી કહી તેણે વાત રે. તેણે ૧૭ કાઠી બહાર ઉઘાડીને, ઉમા વચ્ચે બેસારી રે; આપ્યા અડદના બાકળા, સુપડામાંહેતિણુવારી રે. તેણે ૧૮ શેઠ લુહાર તેડવા ગયે, કમરી ભાવના ભાવે રે; ઈર્ણ અવસર હસવી, જે કઈ સાધુજી આવે રે. તેણે) ૧૯
