________________
૧૦૬ પુન્યને નેહેરે હેડલે હેજે હરસિએ, જે જિન મલિએ સંજેગેરે. ૧પા અતિ આદર અવધારિએ, ચરમ માસલુ રહિયારે; રાય રાણી સુરનર સવે, હિયડલા માંહે ગહગહિચારે છે અમૃતથી અતિ મીઠડી, સાંભલી દેશના જિનની પાપ સંતાપ પરે થયે, શાતા થઈ તન મનનીરે. ૧દા ઇંદ્ર આવે આવે ચંદ્રમા, આવે નરનારીના વૃંદરે ત્રિણ પ્રદક્ષણા દેઈ કરી, નાટિક નવ નવે છે દરેક જિનમુખ વયણની ગોઠડી, તિહાં હૈયે અતિ ઘણી મીઠીરે, તે ન તેજ વરણ, જીણે નિજ નયણલે દીઠી. ૧ળા ઈમ આ
દે અતિકમ્યા, શ્રાવણ ભાદ્ર આસરે; કૌતિક કેડિલ અનુક્રમે, આવિયડે કાર્તિક માસેરે; પાખિ પર્વ પહેલું, હિતલું પુન્ય પ્રવાહિરે; રાય અઢાર તિહાં મિલ્યા, સિહ લેવા ઉછાંહિરે. ૧૮ ત્રિભવન જન સવિ તિહાં મિલ્યા, પિસહ લેવા ઉછાહિરે, ત્રિભોવન જન સવિ તિહાં મિલ્યા, શ્રી જિન વંદન કામરે, સહેજ સંકિરણ તિહાં થ, તિલ પડવા નહિ ઠારે, ગોયમ સ્વામિ સમેવડી, સ્વામિ સુધર્મા તિહાં બેઠારે, ધન ધન તે જિણે આપણે, લેયણે જિનવર દિઠારે. ૧લ પૂરણ પૂન્યના ઓષધ, પિષધ વ્રત વેગે લિધીરે; કાર્તિક કાલી ચઉદશે, જિન મુખે પચખાણ કિધારે; રાય અઢાર પ્રમુખ ઘણે, જિન પગે વાંદણાં દિધારે; જિન વચનામૃત તિહાં ઘણે, ભવિયણે ઘટ ઘટ પીધાંરે. ૨૦
*
