________________
૧૬૮
દેવવંદનમાલા
બાલપણે જિનરાજને એ, સવિ મલી હલરાવે; જિન મુખ પદ્મ નિહાલીને, બહુ આણંદ પાવે. ૩
થયાને પ્રથમ જોડે. સુણ સુણ રે સાહેલી, ઉઠી સહુથી પહેલી; કરી સ્નાન વહેલી, જિમ વધે પુણ્ય વેલી; તજી મોહની પલ્લી, ખંડ કરી કામવલ્લી; કરી ભકિત સુભલી, પૂજી જિનદેવ મલ્લી. સવિ જિન સુખકારી, મોહનિદ્રા નિવારી; ભવિજન નિતારી, વાણી સ્યાદ્વાદધારી; નિર્મલ ગુણધારી, દૈત મિથ્યાત ગારી; નમિએ નર નારી, પાપ સંતાપ છારી. મૃગશિર અજુઆલી, સર્વ તિથિમાં રસાલી; એકાદશી પાલી, પાપની શ્રેણિ ગાલી; આગમમાં રસાલી, તિથિ કહી તે સંભાલી; શિવવધૂ લટકાળી. પરણશે દેઈ તાલી. વરૂટયા દેવી, ભક્તિ હિયડે ઘરેવી; જિન ભકિત કરેવી, તેહનાં દુઃખ હરેવી; મમ મહિર કરેવી, લચ્છી લીલા વરેવી; કવિ રૂપ કહેવી, દેજે સુખ નિત્યમેવી.
