________________
૧૯૧
નંદીસર સીમંધર સ્વામ, અઢીદ્વીપમાં ઉત્તમ ઠામ, સુદર્શનશેઠનમીકાઉસ્સગ કી, શૂળીફીટી સિંહાસન હુએ. ૧૪
વીસ જિનવર થાયા રૂપ, વંદને આવ્યા મેટા ભૂપ, ક્ષમાસાગર ગુણ ગીર, શીલ નીરમલ ગંગાનું નીર. ૧૫ તપગચ્છમાંહે ગૌતમસ્વામ, શીલ સુધર્મા સ્થૂલભદ્ર નામ, શ્રીવિજયાનંદસૂરિશ્વરરાય, તસુ પય જગવલ્લભગુણગાય. ૧૬
૩૬. શ્રી ઉપદેશક સજઝાય (તુજ સાથે નહિ બોલું ઋષભજી એ દેશી) આ ભવ રત્નચિંતામણ સરીખે, વારેવાર ન મળશેજી; ચેતી શકે તે ચેતજે જીવડા, આસમય નહિ મળશે જ. આ૦૧ ચાર ગતિ ચેરાસી લાખ યોનિ, તેહમાં તું ભમી આઇ; પુન્ય સંગે સ્વપ્નની સંગતે, માનવને ભવ પામ્યા છે. આ૦૨ વહેલે થા તું વહેલો જીવડા, લે જિનવરનું નામજી; કુગુરૂ, કુદેવ, કુધર્મને છડી, કીજે આતમ કામજી. આ૦ ૩ જેમ કઠીયારાએ ચિંતામણી લીધે, પુણ્ય તણે સાગજી; કાંકરાની પરે નાંખી દીધે, ફરી નહિ મળવા જોગાજી. આ૦ ૪ એક કાલે તું આ જીવડા, એક કાલ તું જાશેજી; તેહની વચ્ચે તું બેઠે જીવડા,
કાલ આહેડી નિકાસેજી. આ૦ ૫ ધન્ય સાધુ જે સંયમ પાલે, સુધે મારગ, દાખે; સાચું નાણું ગાંઠે બાંધે, બેટી દષ્ટિ ન રાખે છે. આ૦ ૬
