________________
૧૭૭
શેઠ વખારેથી આવીયા, ચંદનબાળા તે હુવે શેઠના પાય, મુળાએ મનમાં ચિંતવ્યું,
એ તે નારી કરીને રાખી છે સ્વામી બ્રા. ૨૦ હાથે તે ઘાલ્યાં ડસકલાં, પગે તે ઘાલી હેડ, મસ્તકે મુંડ્યા રે, વેણીના કેસ હે સ્વામી.
એમને ઘાલ્યાં છે ગુપ્ત ભંડાર. હે સ્વામી બ્રા. ૨૧ પહેલું તે દહાડું તિહાં થયું, ક્યાં ગઈ તે ચંદનબાળ, સરખી સહિયરમાં ખેલવા,
એ તે ઘરમાં ન આવે લગાર. હે સ્વામી બ્રા. ૨૨ બીજે તે દહાડે તિહાં થયે, ક્યાં ગઈ તે ચંદનબાળ, તમે એને મેઢે ચઢાવી મેલી,
એ તે કહ્યું ન માને લગાર. હે સ્વામી બ્રા. ૨૩ ત્રીજે તે દહાડે તિહાં થયે, કયાં ગઈ તે ચંદનબાળ, તમે એને લાડવાઈ કરી મેલી,
એ તે સાતરમાં ન આણે લગાર હે સ્વામી બ્રા. ૨૪ શું તે દહાડું તિહાં થયું, ક્યાં ગઈ તે ચંદનબાળ, શેઠે કટારે કાઢીયે હવે મારીશ મારે પેટ હે સ્વામી;
મુળા નાશી ગઈ તતકાળ હે સ્વામી બ્રા. ૨૫ શેઠે પાડોશીને પુછીયું ક્યાં ગઈ છે ચંદનબાળ, હાથે તે ઘાલ્યાં ડસકલાં, પગે ઘાલી હેડ,
મસ્તકે મુંડ્યા રે વેણુના કેશ. હે સવામી બ્રા. ૨૬ શેઠે તાળાં તેડીયાં, કાઢયાં તે ચંદનબાળ,
,૧૨
