________________
૧૪૧ પંદરે ભવ પુરા કરી, જાશે મહાવીરેહક્ષેત્ર માઝાર, ભાવીક જનરે, સૌભાગ્યવિજય ગુરૂ એમ કહે. ૧૫ હારે માજી વિપાકસૂત્રમાં ભાખીયું, બીજા સૂત્ર અખંડ મેઝાર, ભવિકજનરે પ્રથમ અધ્યયને એ કહ્યું, સૂત્ર વિપાકમાં અધિકાર, ભવિક જનરે, સંભાળી કુંવરે સંયમ આદર્યો. ૧૬.
૮. શ્રી દ્વારિકા નગરીની સઝાય. દેહા-નું બંધવ આરડે, દુઃખ ધરતાં મન માંહે,
બલતી દેખી દ્વારિકા, કીજે કવણ ઉપાય. રતન ભીંત સેવન તણી, તેહ બલે તતકાલ;
સેવન થંભા કાંગરા, જાણે બલે પરાલ. દ્વાલ-બલતી દ્વારિકા દેખી રે ભાઈ ઘણા થયા દિલગીર રે. છાતી તે લાગી ફાટવા રે ભાઈ, નયણે વછુટયાં નીરરે,
માધવ ઈમ બોલે, ૧ બે બાંધવ મલીને તીહાં રે ભાઈ, વાત કરે કરૂણાય, દુઆ સાલે દ્વારિકા તરે ભાઈ, અબ કીજે કવણ ઉપાય.
માધવ૦ ૨ કિહાંરે દ્વારિકાનો સાહિબીરે ભાઈ, કિહાં ગજંદરને ઠાઠ, સજજનને મેળે કિહાં રે ભાઈ, ક્ષણમાં હુઆ ઘણા ઘાટ રે.
માધવ. ૩ હાથી ઘોડા રથ બલે રે ભાઈ બેંતાલીસ બેંતાલીસ લાખ, અડતાલીસ કોડ પાલા હતારે ભાઈ, ક્ષણમાં હુઈ ગયા રાખશે.
- માધવ૦ ૪.
