________________
૮૦. શ્રાવકપણાના મહિમાની સજ્ઝાય
(રાગ - જયદેવ જયદેવ...)
ચેત ચેત ચેત પ્રાણી, શ્રાવક કુળ તું પાયો; ચિંતામણી સે દુર્લભ એસો, મનુષ્ય જન્મ પાયો. ચેત. ॥ ૧ ॥ માયામેં મગન થઈ, સારો જન્મ ખોયો; સુગુરૂ વચન નિર્મળ નીરે, પાપ મેલ ન ધોયો. ચેત. | ૨ || છિન છિન છિન ઘટત આયુ, જ્યં જળ અંજલિમાંહી; યૌવન ધન માલ મુલક, સ્થિર ન રહેશે ક્યાંઈ. ચેત. ।। ૩ । ૫૨ ૨મણી કે પ્રસંગ મેં, રાત દિવસ રાચ્યો; અજ્ઞાની જીવ જાણે નહિ, શીયળ રત્ન સાચો. ચેત. | ૪ ||
અબ તો દેવ ગુરૂ ધર્મ, ભાવ ભક્તિ કીજે; ઉદય રત્ન કહે તીન રત્ન, યત્ન કરી લીજે. ચેત. ॥ ૫ ॥ ૮૮. નરકના દુઃખોનું વર્ણન
હે સુણ ગોયમજી ! વીર પયંપે, નરક તણા દુઃખ વારતા પરનારી સંગત જે કરતા,વળી પાપ થકી પણ નહીં ડરતા જમરાયની શંકા નવિ ધરતા. ॥ ૧ ||
હે શ્રોતાજનો ! નરકનાં દુઃખ સાંભલતા હૈયા થરથરે હે ગુણવંતા ! વીરવાણી સાંભળીને ધર્મ ખજાનો ભરો. લોહની પુતળીને તપાવે છે, અતિ અગ્નિમય બનાવે છે.
તસ આલિંગન દેવરાવે છે. ॥ ૨ ॥
પાંચસો જોજન ઉછાળે છે,પછી પટકી ભોંય પછાડે છે.
પછી તેહના દેહને બાળે છે. ॥ ૩ II
૨૭૫.
