________________
એંશી લાખ, કંચન વરસી જગ ઉરણ કરે કલ્પ વૃત્તિની સાખ છે રો દીક્ષા અવસરે હવે આસન ઇન્દ્રનું ડોલે, તવ અવધિ પ્રયું જે અવસર લઈ એમ બેલે; જિનદીક્ષામાચ્છવ કરવાને અમે જઈમ્યું, સહ સુણજો દેવા લાભ અનંત ઉપાઈસ્યું છે ૩. ગુટક-લાભ અનંત ઉપાઈસ્યુ દેવા એમ કહીને તિહાં આવે રત્નકનકમણીમૃન્મયકેરા કલસા અધિક સોહાવે, નવરાવી શિબિકા બેસાડી; વનખંડે જિન લાવે, શુભથાનકે ઊતરવા કારણ શિબિકાને તિહાં ઠાવે છે ૪ હવે જિન નિજહાથે આભૂષણ ઉતારે, માનું કર્મનિક દે તિમ શિરકેશ વિવારે પૂછે સોહમ ઇંદો કોલાહલ તિહાં વારે, પ્રભુ સામાયિકને કરે ઉ.
ચાર તે વારે પપા ત્રુટક-કરે ઉચ્ચાર તે વારે પ્રભુને. ઉપજે ચોથું જ્ઞાન, ખધે ઈંદ્ર વસ્ત્ર એક મૂકે લાખ મૂલનું માન, પ્રભુ તિહાંથી હવે આગલ વિચરે; દરીમાંથી હરિ જેમ, સહુ નિજ નિજ સ્થાનક વલી આવે, તૃતીય કલ્યાણક એમ છે ૬
ઢાળ ૪ થી
(પાઈની દેશી) લઈદીક્ષા પ્રભુ કરે વિહાર, અપ્રતિબધપણે સુખકાર કોઈક ઠાંમ કાઉસગ્ગ રહે, પરિસહ ઉપસર્ગ
