________________
( હરે). !' અથ શ્રી મહાવીર જન સ્તવન - રાગ ધન્યાશી-વીરજીને ચરણે લાગું, વિરપણું તે માગુ. મિથ્યા મા હું તિમીર ભય ભાગુ. છત નગારૂ વાગરે. ૧ વી. છઉમથ વીરય લેસ્યા સંગે. અભીસંધીજ મતી અંગેરે. સુક્ષમ થુલ કીયાને રંગે. યોગી થયો ઉમંગેરે. ૨ વી. અસંખ્ય પ્રદેશ વીર્ય અસંખે. પોલ અસંખિત કંખેરે. પુદઘળ ઘણ તીણે હસુ વિશેષે યથા શકતી મતી લેખેરે. ૩ વી. ઉતકૃષ્ટ વીરયને વેસે. યોગ કયા નવી પેસેરે; યોગ તણી ધરૂવતાને લેશે. આતમ શગતી ન ખસેરે, ૪ વી. કામ વીર્ય વશી છમ ભેગી; તીમ આતમ થયો ભગીરે. સુરપણે આતમ ઉપયોગી. થાયે તેહને અગરે ૫ વી. વીરપણું તે આતમ ઠાણે. જાગ્યું તુમચી વાણીરે. ધ્યાન વિનાણે શકતી પ્રમાણે. નીજ ધરૂવ પદ પહોંચાણેરે. ૬ આલેખન સાધન જે ત્યાગે પરપરિણીતિને ભાગેરે; અક્ષય દરશન ખ્યાન વિરાગે આનંદઘન ગમ જાગેરે ૭ વી. ઇતી શ્રી આનંદઘન કવી વીરચી તા જન સ્તવન ચતુર્વીશતી સમાસ,
अथ श्री मानविजय उपाध्याय कृत चोवीशि
અથ શ્રી રષભદેલ જીન સ્તવન
રાગ પ્રભાતિ–રૂષભ આણંદા રૂષભ જાણંદ, તુમ દરીસણ હુએ પરમા સંદા, અહનીશિધ્યાઉ તુમ દીદાર, મહીર કરીને કરજે પ્યારા,. ૧ રૂ૦ આપ ણને પુછે, જે વલગા કીમ સરેતેહને કરતા અલગ અલગા કીધા પણ રહે વલગા; મોર પીંછ પરે નહી એ ઉભગા, ૨ રૂ૦ તુહ પણ અલગે થયે કિમ સ રો. ભગતી બની આકરશી લેશે ગગને ઉડે દુર પડાઈ. દોરી બલે હાથે ૨ હ આઈ રૂ૦ મુજ મન છે ચપલ સ્વભાવે; તાહે અંતર ર્ત પ્રસ્તાવે, તુતે.
મય સમય બદલાયે, ઇમ કીમ પ્રીતનીભ થાઓ. ૪. તે માટે તું સહા માહાહું છું કેવફા ભાવ જ એડ ખાધમાં મહારો ખામી; વાયક માનક શીરામ ર૦ :
