________________
૧૬૪
સમ્યક્ત ષસ્થાન ચઉપઈ પરિણામ સ્વરૂપ એવું આ અંગ એટલે જગમ્રપંચ કેમ ટકી શકે? માયા જાય ત્યારે પ્રપંચ પણ જવો જ જોઈએ. કોઈ વસ્તુ રહેવી જ ન જોઈએ અને જો વસ્તુ ટકે છે તો તેનો અર્થ એ થયો કે તે વસ્તુ માયારૂપ નથી પણ પારમાર્થિક છે. તેને માયારૂપ એટલે કે ઔપચારિકપણે કે વ્યાવહારિકપણે પણ માયારૂપ શા માટે માનવી જોઈએ? એટલે માયારૂપ પણ માનવું અને કાર્ય કરે છે એમ પણ માનવું આ બને વાતો “જે માત્તા વસ્થામાં મારી મા વધ્યા છે આમ માનવાતલ્ય છે. આ લોકોક્તિની જેમ આ વાત પણ અત્યન્ત વિરુદ્ધ છે.
જો માતા છે તો વળ્યા કેમ હોય? અને જો વધ્યા છે તો તે માતા કેમ હોય? તેવી જ રીતે જો માયા છે તો પ્રપંચ (વાસ્તવિક પદાર્થરૂપ) કેમ હોય? અને જો પ્રપંચ સત્ય છે તો તેને માયારૂપ છે આમ કેમ કહેવાય? ૬૮ બાધિત અનુવૃત્તિ તે રહી, જ્ઞાનીનઈં પ્રારવિંધ કહી ! કર્મવિલાસ થયો તો સાચ,
જ્ઞાનિ ન મિયો જેહનો નાચ કલા ગાથાર્થ - જ્ઞાની આત્માને પણ માયાની બાધિતવૃત્તિએ અનુવૃત્તિ છે (પણ વ્યાવૃત્તિ નથી) તેથી બળેલા દોરડાની જેમ પ્રારબ્ધ વિનાનાં સર્વ કર્મો કંઈ કામ કરતા નથી પરંતુ તેની હયાતી માત્ર જ હોય છે. આમ કહેશો તો જ્ઞાન દ્વારા જેનું નાટક દૂર થતું નથી (મટતું નથી) તે કર્મનો વિલાસ = કર્મોનો વિપાક (કર્મોનો નાચ) સાચો છે એમ માનવું જોઈએ. /૬૯ll
રબો :- વરૂ રૂમ વેચો -જ્ઞાની પfor માયા बाधितानुवृत्तिं रही छई, ते प्रारब्धइ करीनइं । “ज्ञानाग्निः सर्वकर्माणि, મમતાલુરુતેષુનઃ” (ગીતા ૪-૩૭) I
