________________
[૭૭]
જિતાઈ જાય તે મહાન સુખનું આગમન થાય છે. ૧૪મા
सहजानन्दता सेयं सैवात्मारामता मता। उन्मनीकरणं तद् यद् मुनेः शमरसे लयः ॥१५॥
-મુનિને સમભાવરૂપી રસમાં જે લય (થાય તો) તે જ સહજાનંદપણું છે. તે જ આત્મારામપણું (આત્મમગ્નતા) છે અને તે જ ઉન્મનીકરણ (મનનો નાશ-ઉદાસીનભાવ) છે. ૧પા
साम्यं मानसमावेषु साम्यं वचनवोचिषु । साम्यं कायिकचेष्टासु साम्यं सर्वत्र सर्वदा ॥१६॥ स्वपता जाग्रता रात्री दिवा चाखिलकर्मसु । कायेन मनसा वाचा साम्यं सेव्यं सुयोगिना ॥१७
(પુરમણ) –ઉત્તમ યોગીએ મનના વિચારોમાં, વચ. નના તરંગમાં, કાયાની ચેષ્ટાઓમાં, દરેક સ્થળે
અને દરેક ક્ષણે, સૂતાં કે જાગતાં, રાતે કે દિવસે
