________________
[૬૨]
-રાગદ્વેષના અભાવરૂપ જે સામ્ય છે તે આત્મશ્લાઘા કરનાર અને બીજાના દાયજોનારાઆને કથાંથી હાય ? ।।૧૪।।
मानेऽपमाने निन्दायां स्तुतौ वा लोष्टुकाञ्चने । जीविते मरणे लाभालाभे रंके महद्धके ॥ १५ ॥ शत्रौ मित्रे सुखे दुःखे, हृषीकार्थे शुभाशुभे । सर्वत्रापि यदेकत्वं तत्त्वं तद् भेद्यतां परम् ॥ १६ ॥ (ઘુમમ્)
-માનમાં કે અપમાનમાં, સ્તુતિમાં કે નિંદામાં, માટીમાં કે સેનામાં, જીવનમાં કે મરણમાં, લાભમાં કે હાનિમાં, ૨કમાં કે રાજામાં, શત્રુમાં કે મિત્રમાં, સુઃખમાં કે દુખમાં, ઇન્દ્રિયાના શુભ વિષયેામાં કે અશુભ વિષયામાં (પદાર્થોમાં)આ બધામાં જે એકતા [સમાનતા] તેજ તત્વ છે, તેથી વિરૂદ્ધ તે અતત્વ છે. ૧૫-૧૬
भ्रष्टाङ्गस्यापि योगस्य सारभूतमिदं खलु । यतो यमादिव्यासोऽस्मिन् सर्वोऽप्यस्यैव हेतवे ।। १७
