Tu Rangai Jane Rangma 08

SR No.: 032097
Original Sutra Author: N/A
Author: Purnanand Prakashan
Publisher: Purnanand Prakashan
Publication Year: 2017
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 8 MB

Page 15

(૧૩)
છે,
ઇ
છે ? ....
.
.acછે 01:
0
0 0 G
Uી
છેjથ્થGopp to 03:
0
tછે, ,
. TEC.A51.. 145 2123 1.60 0.]
શ કઠિયારાની વાર્તા કે એક કઠિયારાં પતિ-પત્ની હતાં. તેઓ ઘણાં ગરીબ હતાં છતાં સંતોષી હતાં. બંને રોજ જંગલમાં જાય છે. લાકડાં કાપીને મારા લઈ આવે છે. મહેનત મજૂરી કરીને લૂખો રોટલો ખાઈને નિષ્પાપ જીવન જીવે છે. એકવાર જંગલમાં એમને બે ઉત્તમ જૈન સાધુનો ભેટો થયો. કઠિયારાં પતિ-પત્નીએ એમને પ્રણામ કર્યા. યોગ્ય જીવો જાણીને મુનિવરોએ એમને ધર્મનો ઉપદેશ આપ્યો કે, “કોઈએ આપ્યા વગરની પારકી વસ્તુ લેવાય નહિ, એને ચોરી કહેવાય. ચોરીનું પાપ હિંસાથી પણ મોટું છે. ચોરીથી ધનનો લોભ વધે. ધનનો લોભ વધવાથી નિર્દયપણ આવે. નિર્દય બનેલો માણસ માબાપ, ભાઈ – બહેન વગેરેને હણવા પણ તૈયાર થઈ જાય છે. માટે સારી બુદ્ધિવાળાએ પારકા ધનને પથ્થર સમાન જ માનવું જોઈએ.’ મુનિવરોનો ઉપદેશ સાંભળીને સરળ સંતોષી ને પાપભીરુ એવા તેમણે, “માલિકે આપ્યા વગરની કોઈની પારકી ચીજ કદી પણ લેવી નહિ' એવો નિયમ લીધો મુનિવરોનો ઉપકાર માની ભાવપૂર્વક, મનની મક્કમતાથી કઠિયારાં પતિ-પત્ની એ નિયમનું પાલન કરવા લાગ્યાં.
એકવાર એવું બન્યું કે કોઈ દવે એ કઠિયારાં પતિ-પત્નીના નિયમની દૃઢતાનું પારખું કરવાનું નક્કી કર્યું. તે માટે, તેઓ જયારે જંગલમાં જઈ રહ્યાં હતાં ત્યારે, એમના માર્ગમાં એક મૂલ્યવાન રત્નજડિત સુવર્ણનું ઘરેણું મૂકી દીધું. આગળ ચાલતા કઠિયારાની નજર એના પર પડી. તરત જ એને પોતાનો નિયમ યાદ આવ્યો. પોતે સાચા ભાવથી લીધેલા નિયમને કારણે જયાં પોતાને કોઈ જોનાર પણ નથી, એવા એકાંત સ્થાનમાં પડેલું કીમતી ઘરેણું જોવા છતાં એનું મન જરાય શોભાયું નહિ. પોતે અત્યંત દુ:ખદાયક ગરીબાઈમાં જીવી રહ્યો હોવા છતાં એની બુદ્ધિ જરાય બગડી નહિ. પ્રતિજ્ઞા-પાલનના વિષયમાં એનું નિશ્ચિલ મન જરા પણ ચલાયમાન થયું નહિ, પણ એ કઠિયારાએ વિચાર્યું કે, પાછળ મારી પત્ની આવી રહી છે. ગરીબાઈના કારણે કદાચ એનું મન આ ઘરણું જોવાથી લલચાય, એની બુદ્ધિ કદાચ બગડે, એથી એને આ ઘરેણું લેવાનું મન થઈ જાય તો એનો નિયમ ભાંગે. એટલે એ ઘરેણું જોવાથી પોતાની પત્નીનું મન લલચાય નહિ, એનો નિયમ ભાંગે નહિ, તે માટે તેણે ચાલતાં ચાલતાંજ પગથી તે ઘરેણાને ધૂળથી ઢાંકી દીધું અને એ આગળ ચાલ્યો. આગળ જતાં પતિ-પત્ની ભેગાં થયાં ત્યારે પત્નીએ પતિને પૂછયું કે, રસ્તામાં તમે તે જગ્યાએ પગથી ધૂળ ઉડાડીને ને શું કરતા હતા? જવાબમાં કઠિયારાએ કહ્યું કે, ત્યાં સુવર્ણનું એક મૂલ્યવાન ઘરેણું પડ્યું હતું. એ જોઈને તારી બુદ્ધિ બગડે નહિ, તને એ લેવાનું મન થાય નહિ એ માટે એને ધૂળથી ઢાંકી દીધું હતું. તે સાંભળીને તેની પત્નીએ કહ્યું કે, “તમને એ ઘરેણું સુવર્ણનું કેમ દેખાયું? પારકી ચીજ તો ગમે તેવી કીંમતી હોય તોપણ તે આપણને માટીના ઢેફા સમાન જ દેખાવી જોઈએ.”
પત્નીની આ વાત સાંભળીને અત્યંત આનંદ અને આશ્ચર્ય પામેલા કઠિયારાએ કહ્યું કે, ‘તું મારા કરતાં ચડી ! તારી બુદ્ધિ તો મારા કરતાંય વધારે નિર્મળ છે. પ્રતિજ્ઞા-પાલનની બાબતમાં તારું મન મારા કરતાં પણ વધારે નિશ્ચલ છે.'
રસ્તામાંથી મળી આવેલા પારકા પૈસા લઈને દેરાસરના ભંડારમાં નાખવાથી કે ગરીબને આપવાથી ધર્મ થાય છે, અથવા સારું કામ થાય છે એ માન્યતા ખોટી અને અહિતકર છે. બાળકો ઃ ૧. સંતોષ ગુણ ગમે તેવી વિકટ સ્થિતિમાં પણ સુખી રાખે છે.
૨. કોઈની પડી ગયેલી વસ્તુ આપણે ક્યારય લેવી નહીં. ૩. પારકી વસ્તુ ગમે તેટલી કીંમતી હોય છતાં તે ધૂળ સમાન માનવી.
თათდედი ( }(დუდული იჯდა დროდადრო", "თორთო
დ
!{ზე: "თუ": «ჯეოდ'თ, დუ ("
უდად» დუო"
თითrvთ