Tu Rangai Jane Rangma 05

SR No.: 032094
Original Sutra Author: N/A
Author: Purnanand Prakashan
Publisher: Purnanand Prakashan
Publication Year: 2017
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 8 MB

Page 19

రామయుడావుడవుతాడాముడుచుకునుకుంటుండలతతలుపులరని తలుచుకుని
ધન્ના-શાલિભદ્રનું અણસણ રાજગૃહી નામની વિશાળ નગરી હતી. શ્રેણિક મહારાજા રાજ્ય કરતા હતા. પ્રભુ મહાવીર સ્વામીએ ૧૪ વાર ચાતુર્માસ કરી આ નગરીને પાવન બનાવી હતી. આ નગરીમા અનેક ધનાઢ્ય શેઠિયાઓ વસતા હતા. તેમાં શાલિભદ્રનું નામ સુપ્રસિદ્ધ હતું. ધન્નાજી નામના શ્રેષ્ઠી પણ ત્યાં વસતા હતા. શાલિભદ્ર અને ધાજીનોસાળા-બનેવીનો સંબંધ હતો. - શાલિભદ્રને ત્યાં લખલૂંટ સંપત્તિ હતી. રોજ ૯૯ પેટી દેવલોકમાંથી આવતી હતી. આજે પહેરેલાં વસ્ત્રો અને ઘરેણાં બીજા દિવસે પહેરવાનાં તો નહીં જ પણ સોના-હીરાના દાગીના પણ ખાળ (ગટર)માં નાખી દેવાના. શાલિભદ્રનો વૈભવ જોવા માટે ખુદ શ્રેણિક મહારાજા શાલિભદ્રના મહેલમાં આવ્યા હતા. શાલિભદ્રની કાયા અત્યંત કોમળ અને નાજુક હતી. શ્રેણીક મહારાજાએ શાલીભદ્રને પોતાના ખોળામાં બેસાડ્યો ત્યારે શાલિભદ્ર તો પરસેવે રેબઝેબ થઈ ગયા હતા...
ધન્નાજીનું પણ પુણ્ય જોરદાર હતું. લક્ષ્મીદેવી તેમના પગમાં આળોટતાં હતાં... ધન્નાજીના ભાઈઓ કાંઈ જ કમાય નહીં તો પણ ધન્નાજી તેમને વડીલ બંધુ માની માનપાનપૂર્વક સાચવેછતાં મોટાભાઈઓને ઈર્ષા આવે. ધનાજીની ઇજ્જત-નામના જોઈ ભાઈઓ દુઃખી દુઃખી થઈ જાય.... ભાઈઓ તુચ્છ સ્વભાવના હતા છતાં ધન્નાજી તેમના આ દુઃખને સહન ન કરી શકે... “મારા ભાઈઓ મારાથી દુઃખી ન જ થવા જોઈએ.” ધન્નાજીની આ ઉદારતા ગજબની હતી, તેથી ૩/૪વાર તો બધી જ સંપત્તિ વૈભવ ભાઈઓના ભરોસે છોડી પોતે પહેરેલા કપડે નીકળી ગયા. પુણ્ય હોય તો લક્ષ્મી ટકે તે ઉક્તિ અનુસાર ભાઈઓ પાસેથી બધું જ ખાલી થઈ જાય અને ધન્નાજી જ્યાં જાય ત્યાં અઢળક કમાય... અને નિર્ધન ભાઈઓને પાછા બોલાવી મોટા કરે.
ધન્નાજી પાસે ચિંતામણિ રત્ન હતું. આચિંતામણિ રત્નદેવથી સિદ્ધ હોય. ચિંતામણિ રત્નની પૂજા કરી તેની પાસે જે માંગીએ તે મળે... આવો જોરદાર પ્રભાવ છતાં વિકટ પરિસ્થિતિમાંય ધન્નાજીએ ક્યારેય આ રત્નનો ઉપયોગ કર્યો નથી.
ધન્ના-શાલિભદ્ર બંને પાસે અમાપ સંપત્તિ-વૈભવહોવા છતાં આસક્તિરહિત ભોગવતા હતા. ક્યારેય ધન સંપત્તિ ઉપર મમત્વનહતું. પૈસાનું અભિમાન ન હતું. વિનમ્રતા -વિનય વિવેક વગેરે અનેક ગુણોના ભંડાર હતા.
શાલિભદ્રને પ્રભુની દેશના સાંભળી વૈરાગ્ય થયો... ધન-સંપત્તિ-વૈભવ બધું જ નિરર્થક લાગ્યું... માત્ર પાપનું સાધન સમજાયું તેથી ૩૨ પત્નીમાંથી રોજ ૧ - ૧ પત્ની છોડી ૩૨મા દિવસે દીક્ષા લેવાનું નક્કી કર્યું. શાલિભદ્રના આ ત્યાગની સમગ્ર રાજગૃહી નગરીના લોકો અનુમોદના કરી રહ્યા છે... ધન્નાજીએ પણ શાલિભદ્રનો નિર્ણય સાંભળ્યો અને અંતર આત્મા જાગી ગયો... ક્ષણમાત્રમાં બધું જ છોડવા તૈયાર થઈ ગયા.. શાલિભદ્રની હવેલી પાસે જઈ કહ્યું... “અલ્યા શાલિભદ્ર ! સાચો વૈરાગ્ય થયો હોય તો ચાલ પ્રભુવીર પાસે સંયમ લેવા. ધીરે ધીરે છોડવું એ તો નમાલાનું કામ.. મરદ બની ચાલ પ્રભુ પાસે..” શાલિભદ્રને વૈરાગ્યનો રંગ ચડેલો જ હતો. તેમાંયધન્નાજીની ટકોર લાગી... તે પણ બધું છોડી સડસડાટ નીચે ઊતરી ગયા.... અને પ્રભુ પાસે ગયા...
હૈયામાં સાચોવૈરાગ્ય થયો પછી કોઈનેય પૂછવાની જરૂર નથી કોઈની રજા લેવાની પણ જરૂર નથી એવું ધન્ના-શાલિભદ્ર સમજતા હતા. બંને એ પ્રભુ પાસે જઈ દીક્ષા લીધી. પ્રભુએ પણ કહ્યું નહિ કે માતા-પિતા-પત્નીઓની રજા લઈને આવો પછી દીક્ષા આપીશ.
સંસાર તો મોહ દશાથી ભરેલો છે. તેમની મોહ-માયાથી આપણા આત્માની સાધનાબગાડાય નહીં. શરીર અને આત્મા જુદા છે. શરીર મારું નથી. શરીરે જ મારા આત્માને સંસારમાં જકડી રાખ્યો છે. શરીરનું મમત્વતૂટે તો જ મોક્ષ મળે એવા જ્ઞાનથી ધન્ના-શાલિભદ્ર દીક્ષા લઈ આસેવન શિક્ષા અને પ્રહણ શિક્ષા દ્વારા અભ્યાસ કરવા લાગ્યા સાથે સાથે ઉગ્ર તપ કરવા લાગ્યા... સૌંદર્યથી ખદબદતી તેમની કાયા મૂરઝાવા લાગી, ચરબી-માંસ ઓગળવા લાગ્યાં... શરીર માત્ર હાડપિંજર જેવું રહ્યું. આખું શરીર કાળું પડી ગયું આંખો અંદર ઊતરી ગઈ...
ભગવાન મહાવીપ્રભુ સાથે ધન્ના-શાલિભદ્રમુનિ રાજગૃહી પધાર્યા ત્યારે શાલિભદ્રમુનિને માસક્ષમણનું પારણું હતું. પ્રભુએ કહ્યું કે આજે તમારી માતાના હાથે પારણું થશે"... તેથી સીધા જ ભદ્રામાતાના ઘરે ગયા...
ભગવાન સાથે પોતાના જ મહારાજ આવ્યા છે તેથી ધન્ના-શાલિભદ્રના પરિવારમાં ઘણી હોંશ છે. વંદન કરવા જવાની તૈયારીમાં છે. પોતાના જ મહારાજ ઘરે આવ્યા છે છતાં કોઈ ઓળખતું નથી. વંદન કરવા જવાની ધમાલમાં કોઈ પૂછતું પણ નથી. શાલિભદ્રમુનિ પ્રભુ પાસે પાછા ફર્યા. રસ્તામાં ભરવાડે દહીં વહોરાવ્યું. તેનાથી પારણું કર્યું. શાલિમુનિએ ભગવાનને પૂછ્યું “ભગવાન ! આપ કહેતા હતા કે... માતાના હાથે પારણું થશે... પરંતુ ત્યાં તો કોઈએ વ્હોરાવ્યું નહીં... સામે પણ જોયું નહીં..”
વીરપ્રભુ મીઠા શબ્દોમાં બોલ્યા “મુનિ! અત્યાર સુધી તમે કેટલી માતા કરી? તમે માત્ર આ ભવની માતાને જ જુઓ છો... તમને દહીં વ્હોરાવ્યું તે તમારી પૂર્વ ભવની સંગમના ભવની મા હતી.'' પ્રભુના આ શબ્દો સાંભળતાં જ જ્ઞાનદષ્ટિજાગી ગઈ... અનંત ભવોની અનંત માતાઓ સામે દેખાવા લાગી..
શાલિભદ્ર અને ધન્નાજી બન્ને મુનિઓ પ્રભુ પાસે રજા લઈવૈભારગિરિ પર્વત ઉપર અનશન કરવા ગયા. ધોમધખતી શિલા ઉપર માત્ર સંથારો પાથરી આહાર-પાણીનો ત્યાગ કરી પોતાનું શરીર વોસરાવી દીધું અને સિદ્ધ પરમાત્માના ધ્યાનમાં સ્થિર થયા.
ધન્નાજી અને શાલિભદ્રના પરિવારજનો તૈયાર થઈ પ્રભુ પાસે આવી વંદન કર્યું અને પોતાના સાધુ મ. ક્યાં છે ! તેમ પૂછયું. પ્રભુએ કહ્યું “હે પુણ્યાત્માઓ ! મુનિ ધન્ના અને શાલિભદ્રએ તો વૈભારગિરિ પર અણસણ કર્યું છે.”
ભદ્રમાતા, ૩૨ પત્નીઓ તથા ધન્નાજીનો પરિવાર સૌ વૈભારગિરિ ગયાં... બન્ને મુનિવરોની સાધના જોઈ ચોંકી ગયા... શરીર કેવું સૂકવી નાખ્યું છે. જેમને ગુલાબની શૈય્યા પણ ખૂંચતી હતી તેમણે શરીરને સૂકવી ધખધખતી શિલા ઉપર સંથારો કર્યો છે... ધ' છે... ધન્ય છે... અનુમોદના કરે છે... દેવો પણ દર્શન કરવા આવે તેવો તેમનો ત્યાગ છે.
ભદ્રામાતાની વિનવણીથી શાલિભદ્ર ક્ષણમાત્ર આંખ ખોલે છે. ધન્નાજી તો.... અખંડ ધ્યાનમાં રહે છે.
આ જ અવસ્થામાં ધના-શાલિભદ્ર મુનિનું આયુષ્ય પૂર્ણ થયું. ધન્નાજી સર્વે કર્મોનો ક્ષય કરી મોક્ષે પધાર્યા, શાલિભદ્રમુનિને ક્ષણમાત્રની માતાની મોહદશાના કારણે મોક્ષ ન મળ્યો. સર્વાર્થ સિદ્ધિદેવલોકમાં ગયા. ત્યાંથી મનુષ્ય ભવ પામી મોક્ષે જશે.. બાળકોઃ ૧. ધન-સંપત્તિ-વૈભવ પુણ્યથી જ મળે છે.
૨. પુણ્યથી મળેલ વૈભવોમાં પણ આસક્તિ ન રાખવી. ૩. ઉદાર બની બીજા સુખી થાય તેવું વર્તન કરવું. ૪. શરીરને ગમે તેટલું રાખશો તો પણ છેવટે છોડવાનું છે, રાખ થવાનું છે. શરીરથી ધર્મ-સાધના થાય તેટલી કરી લેવી.
ဂျာဂျဂျာဂျစွာonqnnq4nihiဇာ ဇာဇာ(nomiဇာတက (nolomonion (or)တာမှာ Unfontrolစာစာ SઍહિોિહSિ ON SEC) હિરોઈડ કરવું