________________
ગૂર્જર સાહિત્ય સંગ્રહ–૧
માયા, નારીને અધિકરી; ઝઝેરી. માયા૦ ૨
૧૭૮ ] નાના મોટા વળી વિશેષે અધિકી માયા, ઘરડાને માયા કામણુ માયા માહન, માયા જગ ઘુતારી; માયાથી મન સહુનું ચળીયું, લેાભીને અહુ પ્યારી. માયા૦ માયા કારણ દેશ દેશાંતર, અઢવી વનમાં જાય; અહાજ એસીને દ્વિપ દ્વિપાંતર, જઈ સાયર ઝ ંપલાય. માયા ૪
માયા મેલી કરી બહુ ભેલી, લાલે લક્ષણ જાય; ભયથી ધન ધરતીમાં ઘાલે, ઉપર વિષધર થાય. માયા૰ પ જોગી—જતિ—તપસી–સ’ન્યાસી, નગ્ન થઈ પરવિચા; ઉધે મસ્તક અગ્નિ તાપે, માયાથી ન ઉગરિયા, માયા૦ ૬ શિવભૂતિ સરિખા સત્યવાદી, સત્ય ચાષ કહેવાય; રત્ન દેખી તેહનું મન ચળિયું, મરીને ક્રુતિ જાય. માયા॰ છ લમ્પિંદત્ત માયાએ નડીયે, પડીયેા સમુદ્ર મેઝર, મચ્છુ માખની થઈને મરીયા, પાતા નરક માઝાર, માયા૦ ૮
મન-વચન-કાયાથી માયા, મૂકી મનમાં જાય; ધનધન તે મુનીસર રાયા, દેવ ગાંધવ જસ ગાય, માયા૦ ૯
હરીઆલી
- (*)—
કઢિયા પ’ડીત ! કાણુ એ નારી?
વીસ વરસની અવધિ વચારી, હિંચા ૧
૧–કહેજો.
