________________
मान उतारी, आपतरे परतारे । सुरनर तेहनी सेका सारे, आसायण उपजती वारे, जगमहिमा विस्तारे ॥२५॥
( दूहाः- ) धर्मवंत हुआ जिके,नरनारीना छंद । वंछित सुख ते भोगवे, सोहतणो तजि फंद॥ १॥ पुनरपि जे जगदेवता, निरमल अमकितवंत । ते पुण जीपे मोहनें, सुणो तांह विरतंत ॥२॥
( ढालः-चालती अने त्रुटक-ए देशीमां.) जगमाहिरें समकितदृष्टी देवता, ते सुणीएंरे श्रीजिनवपाय सेवता । तीत्थंकररे जिण२ भूमि समोसरे, तिण भूम्यैरे समवसरण रचना करे । करे रे अशुचि पुग्गल सरसकुसुम एगरभरे, सोभायमान जिणंद्र उपर तीन छत्र सदा धरे । वीजंत चामर बीहुं, पासें सुरभी दृष्टि करे घणी, करजोडि उभा रहे आगे करे सेवा जिनतणी ॥ १॥ ओगणीसजरे सुरकज अनिसय श्रुत कह्या, निजकरणीरे जाणी साचा सद्दह्या। ते अतिशयरे अवसर जाणि समाचरे, मन भगते रे समकित गुण निर्मलकरे:-जे करे निर्मल नाणदंसण सुद्धभावनभावए, नवनवे छंदे मन आनंदें सदा जिनगुण गावए। बत्तीस बद्ध जिणंद आगे करे नाटक छवि करि, ते अल्पभवमांहि सिद्धि पामें हेले भव सायरतरी ॥ २॥ जिणवरनारे पंचकल्याणक हुवे यदा. इंद्र चोसठरे एकठमिलि आवे तदा। समदिट्ठीरे कोडि असंखमिले तिहां, जिणवरनारे कल्याणिक हुवे जिहां जिहां:-तिहां तिहां सुरनी कोडि आवे गीत
