________________
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકે-૬ ઊંચી ગોવિંદજીની પીપળલી રે,
નીચે સોનીડાનાં હાટ વહાલા,
આવી બેઠા પરદેશી કાગ વહાલા! સોને જડાવું તારી ચાંચ લડી રે,
રૂપલે મઢાવું તારી પાંખ વહાલા !
ઊડી ગયા પરદેશી કાગ વહાલા ! દેવકીએ શરીકૃષ્ણ જનમિયા રે,
જનમિયા માઝમરાત વહાલા ! ગાળીએ ગેરસ પૂર મારી માતા !
મહીડાં વલોવવાના કોડ વહાલા ! મામાં બોલાવે શરીકૃષ્ણરે, ફઈ બોલાવે ભગવાન, વહાલા ! મા ! મને માખણ આલ મારી માતા !
માખણ ખાધાના ઘણા કોડ વહાલા ! ગળીએ આવીને શરીકૃષ્ણ ઊભા, ગાળીના કકડા વીસ, વહાલા!
શેરડીએ જાય ભરપૂર વહાલા ! શેરલી સાંઠે આલ મારી માતા !
ભૂખ્યા હશે ભગવાન, વહાલા ! શેરલી સાંઠે એ છોલતાં રે,
છરી બેઠી હરિને હાથ વહાલા ! જસમતી તે ચીથરાં લાવે,
પાટે બાંધવા હરિને હાથ વહાલા ! દ્રિૌપદીએ પાલવ ચર્યા,
પાટો બાંધ્યો હરિને હાથ વહાલા ! ત્રિકમે તેના તાંતણા ગયા,
લખી રાખેલા લેખ વહાલા !
