________________
[ ઢાકસાહિત્યમાળા મણુકા-૬
6
હવે કુવર માતાજીને કે' કે ‘અમારે ગેડીને દડા જોઈ એ.’ ત્યારે રાણી એક ગેાવાળને કહી આવી, કે ‘ ખાવળની ખે ગેડીએ ને ચીંથરાના એક દડે ગૂંથીને લાવજે.' ગેાવાળ એ આપી ગ્યા, એટલે જઈ ને કુંવરાના હાથમાં આપ્યાં. કુંવર દડે રમવા ગામની ભાગાળે ગયા. એકેક' દૈટુ માયુ", કે ગેડીએ અને ટ્રુડે! ફાટી જ્યાં. તેથી ઘેાડાની ઘેાડારમાં તૂટમૂટ ખાટલીમાં આવીને પડયા. વાળુની વખત વહી ગઇ ને રાણી વાટ જોઈને થાકી, કે કુંવર મારા અત્યાર સુધી કેમ ઘેર ન આવ્યા ? મારા કુંવર ખતાવે તેને મારી અડધી ઢાલત આપું.’ ગામમાં બધે ઘેર ઘેર જોયું, પણ કાઇ ઠેકાણે જડચા નહીં. દાસીએ! ખેાળવા નીકળી હતી તેને કુવાને વાસ્તે ખાવાનું આપ્યું હતું. તે થાકીને, કુંવરા હતા ત્યાં, દાદર ચઢીને ખાવા બેઠી. ખાતાં ખાતાં એકના મેઢામાંથી ગાળ ગર્યા॰ તે ઘેાડાની ઘેાડારમાં સૂતેલા નાના ભાઈની છાતી પર પડ્યો. તે મેાટા ભાઈને કે', ‘ ભાઈ ! મારી છાતી ઉપર ઢાંકે આવીને પડ્યું.’ એટલે માટે કે’ કે શું છે ? ’એ પેલી દાસીએ! સાંભળી ગઈ. ૐ' કે, ‘ આપણા કુંવર તેા ઘેાડાની ઘેાડારમાં અંધારપછાડી એઢીને પડયા છે.’ દાસીએ જઈને રાણીને કૅ’ કે, ‘ તમારા કુંવર અમે બતાવીએ તે અમને અડધી મિલકત લખી આપેા.' રાણીએ તે લખી આપવાને સામાન ભેગા કર્યાં, પણુ દાસી કૈ' · અમારે કાંઈ જોતું નથી. તમારા કુંવર ખાય તે અમને ખવાડો એટલે ખસ છે.’ કુંવર, તે આપણી ઘેાડાની ઘેાડાર માં તૂટમૂટ ખાટલીમાં અધારપછેડીમાં પડ્યા છે.' માતાજી કુંવરીને પૂછવા લાગ્યાં, કે, ‘ તમને કાંટા વાગ્યા હોય તે વાડ ખળાવું, કેઇ એ આંગળી કરી ઢાય તે! આંગળી કપાવું, આંખ કાઢી હાય તે! આંખ કઢાવું. તમને કાણે શું કર્યું, કે તમે ઘેાડાની ઘેાડારમાં આવીને સૂતા?' કુવા કે' ‘ અમને કાઈ એ કાંઈ કીધું કારવ્યું નથી, પણ અમારે
6
૧. પડયા.
૭૪
