________________
કેટલાંક કથાગીતો ]
હાંકેલો મારીને હનુમાન ઊઠિયા, બીડું લીધું જમણા હાથ. ઠારથી ડરું થાનક રે જઈ પડયું લંકા મજાર, લંકાના જેયા ચોરા ચાવટા જોઈ હવેલી હજાર. જોયાં મંદિર માળિયાં રે, જયાં રાવણ કેરાં રાજ, આસોપાલવના ઝાડે બેઠાં છે સીતા માત, હનુમાન અંગૂઠી આપીને સીતાજીને લાગ્યા પાય. આ અંગૂઠી મારા નાથની રે, પ્રભુ પેરતા જમણા હાથ, કિને મેલ્યો તું આવિયો કેણે રે દીધાં એંધાણ. રામને મેલ્યો હું આવિયો, લખમણે દીધાં એંધાણું, તું વાનરજી ભૂખ્યો હઈશ પડયાં તે વનફળ વીણી ખારુ થાનક ઉમેળે આંચકે ઉમેળે ને ખાય.
વાડી નાખી ઉમળીને નાખી ઊં છે કાન. માળી આવ્યો માથા સૂથો રે રાવણ આગળ રાવ.૪ ઢાલ તલવારે રાવણ આવિયો રે વાનર મારવાને કાજ, સાચું બોલ અટયા વાંદરા રે તારું શાને થાશે મત ? આખી લંકાનાં ગાદડાં કંઈ તેર ઘાણીનાં તેલ, બાંધે વાનરને પૂછડે પછી મેલે આગ. આખી લંકાનાં ગાદડાં ને તેર ઘાણીનાં તેલ, લાવી બાંધ્યાં વાનરને પૂછડે પછી મૂકી આગ. ઠારથી થાનક ડિયું જઈ પડયું લંકામેજાર, લંકાના બાકયા ચવટા બાળી હવેલી હજાર. બાયાં મંદિર માળિયાં રે બાળ્યાં રાવણ કેરાં રાજ; બાળી ફૂલ ફૂલવાડિયું રે રાખ્યાં આસોપાલવનાં ઝાડ, આસોપાલવની નીચે બેઠાં છે સીતા માત.
૧, ચૌટાં ૨. કોનો ૩. મૂળમાંથી ખેંચી કાઢે ૪. ફરિયાદ.
