________________
[ લોકસાહિત્યમાળા મનુકાક
મારે
મ‘દિરિયે,
દાતણ દાડમી સાયબા મારા ! શાકચની શેરીયે ના જાશે :
આવે :
જાશે! તેા ગાય ખાશેા રે વરણાગી વાલમા ! ફૂલ કેરા ગજરા ગૂંથ્યા ગુલામી, સાયબા મારા! એક વાર મળવા આવા તેા હાર લાવા રે નાવણ ફૂડિયાં મારે મદિરિયે, સાયબા મેારા ! શેકિચની શેરીએ ના જાશે :
વરણાગી વાલમા !
જાશે! તે ગાય ખાશે! રે વરણાગી વાલમા ! ફૂલ કરા ગજરા ગૂંથ્યા ગુલાખી, સાયબા મારા! એક વાર મળવા
આવે :
આવે તે। હાર લાવા રે વરણાગી વાલમા ! ભાજન લાપસી મારે મ"દિરિયે, સાયબા મેારા ! શેકચની શેરીયે... ના જાશે ઃ
જાશે! તે ગાય ખાશે! રે વરણાગી વાલમા! ફૂલ કરા ગુજરા ગૂંથ્યા ગુલાખી, સાયબા મેરા ! શેકચની શેરીયે... ના જાશે :
જાશે! તે ગાય ખાશેા રે વરણાગી વાલમા ! મુખવાસ એલચી મારે મંદ્ધિરિયે, સાયબા મારા ! શેાકચની શેરીયે* ના જાશેા :
જાશે! તેા ગાય ખાશેા રે વરણાગી વાલમા !
ફૂલ કેરા ગુજરા ગૂંથ્યા ગુલાખી,
સાયબા મારા! એક વાર મળવા આવે : આવે તે। હાર લાવા રે વરણાગી વાલમા ! પાઢણ ઢાલિયા મારે મદિરિયે, સાયખા મેરા ! પેઢણુ કરવા આવે
આવે! તેા હાર લાવા ? વરણાગી વાલમા !
