________________
કેટલાંક કથાગીત ]
વીતી જાય દિન ને રાત, બે'ની મોટેરી થાય, બેનીનાં લગનિયાં લેવાય, માડીના જાયા! ઓ રે બેનીના વીરા બેનીનાં મેણું તારે ભાંગવાં. નણદી દુઃખ દે અપાર, બેનથી દુઃખ ના સહેવાય, બે'નને દુ:ખને નહીં પાર રે, માડીના જાયા ! ઓ રે બેનીના વીરા ! બે'નીના મેણાં તારે ભાંગવાં. બેનીને ઓળાવી સાસરે ને ભાઈ ગયો પરદેશ! વર્ષે કંઈ વીતી ગયાં વીરે ના જોયો બેનને દેશ; સરખી પૂછે સાહેલડી અલી ક્યાં છે તારો વીર ! વિર બાંધવ તારે હોય તે લાવે મોંઘેરી ચીજ. વીરને જોવા તલસે નયન, લોકો મેણાં દે અપાર, આ લાખેણા બાંધવ રે, માડીના જાયા ! ઓ રે બેનીના વીરા ! બેનીનાં મેણું તારે ભાંગવાં. સાસુ નણંદ જેઠાણું મેણું દે અપાર, ભાઈ તારે ભટકતે જાણે શું જગવ્યવહાર ભીખારી તુજ ભાઈ છે પડયો રહે પરદેશ; તુજ સારું શું લાવશે, ખાતો હશે કેશ. સાસુ દેતી એવી ગાળ, નણદી મે'ણાં દે અપાર, દુઃખને નહીં આવે પાર રે, માડીના જાયા !
ઓ રે બેનીના વીરા! બેનીનાં મેણુ તારે ભાંગવાં. પત્ર લખ્યો પરદેશમાં સાંભળો મારા વીર, વીર બાંધવ હોય તો લાવે મોંઘેરી ચીજ; લા સાડીઓની જેય, લા કબજાની જોય; લાવો ચણિયાની જેય, માડીના જાયા, એરે બે'નીના વીરા, બેનીનાં મેણુ તારે ભાંગવાં.
૧ વળાવી.
