________________
૧૮૮
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકોગામના રંગારીને વિનવું માડી, ભાઈ રે રંગારી તને વીનવું. મારું તુંબડ રંગી આલ્ય ગોરી જો તુંબડ સાજણ તેલનાં. ગામના ઘાંચીડા વીનવું, માડી, ગામના ઘાંચીડાને વીનવું, મારું તુંબડ ભરી આલ્ય, ગેરી જો તુંબડ સાજણ તેલનાં. તુંબડ મેહ્યું ટેડલે માડી, તુંબડ મેલું ટોડલે; તુંબડ લઈ ક્યા ચોર, ગારી જે તુંબડ સાજણ તેલનાં. ગામના પછડારને વિનવું, માડી, ગામના પછડાને વીનવું. મારે સગડ ગાતી આલ્ય, ગોરી ; તુંબડ સાજણ તેલનાં. સગડ જયું સંપ સાયલેજ, માડી, સગડ જયું સ સાયલે; લઈ જ્યા સાયલાના ચેર, ગેરી જો તુંબડ સાજણ તેલનાં.
ઝઘડે ઝીલવો લાકડીના ડોડે તોરણ બાંધિયાં, એ વાકેલો ચડયા ઘેડે જાય; હવે હવે વાઝેલો ચડયા ઘોડે જાય,
કે ઝઘડો ઝીલવો રે. આંગણિયે બે ટેડલા, ઊભા વડલિયાની છાંય, હવે હવે ઊભા વડલિયાની છાંય;
કે ઝઘડે ઝીલ રે. ભઈ રે સુતારી વીરા વનવું, મને કામઠડી૧૧ ઘડી આલ; હવે હવે કામઠડી ઘડી આલ,
કે ઝઘડે ઝીલ રે. ૧. લઈ ગયા ૨. પગી ૩. પગેરું ૪. ગયું, નીકળ્યું ૫. છે ૬. એક ગામનું નામ ૭. ડાંડે ૮. વાઘેલા ૯. વડ ૧૦. વીનવું ૧૧. કામઠું -ધનુષ્ય
