________________
૨૧૪
૨૧૬
૨૧૮
૧૪
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકો-૬ છાજિયાં કુટું: સેઈ સેઈ બે સરવાં સોગઠડાં જણ વાગે છે : મેડીનાં વાદળિયાં કમાડ રે .. .. ૨૧૫ મારી ઉંમર ઓછી ઃ ઊંડા કૂવામાં અજમલ અમને ઉતાર્યા પાણીડાં નહીં ભરું: ગામને કૂવે રે પાણીડાં નહીં ભરે ... ૨૧૭ મોર મ્યાં બોલ્યા: મારા ટોડલે બેઠે રે માર ... ધનગોકુળઃ ધન ગોકુળ ધન ગામડાં રે . .... ૨૧૯ વાલો રે કનૈયે : ઝાડ , પાન લે .. .. ૨૧૯ (૧૨) ભાલ પ્રદેશનાં લેકગીત :
શ્રી. જોરાવરસિંહ જાદવ ૨૨૯-૨૨૬ ચઠીનાં ચીર : વીરા, જાજે સુરત શેર ... ...
૨૨૦ ઝાંપલા ભાંગીને જઈશ : મારા સસરેજી ભૂંડા ... ૨૨૧ હવે હું નહીં જવું: મારી સૌના ઈંઢોણી રૂપા બેડલું .. ૨૨૨ છાયેલ ગેરીને પેરાવઃ બાર બાર વર્ષે વિરેજી આવ્યા ... સાંભરે રે સૈયર મોરી રે, ચાંદલિયો ઊગ્યો ને ... ૨૨૩ શ્રીકૃષ્ણ વશ કીધા : નવ નવ મહિના દર રાખ્યા ને... ૨૨૩ તમ સાથે નહીં બોલું ઃ આવતા ઠાકોરિયા રે ભલા રેજે. ૨૨૫ મરકીને માહનજી બોલ્યા : રાધાજી કૃષ્ણને કે' છે . ૨૨૫ (૧૩) કેટલાંક કથાગીત :
શ્રી. જોરાવરસિંહ જાદવ ૨૭–૨૩૭ રાજા હરિશ્ચંદ્રઃ સરસ્વતી માતાને ચરણે નમું રે . ૨૨૭ ભાઈ-બહેનઃ ભાઈ મરે ભવ હારીએ
••• • ૨૩૦ રાણી રૂપાંદે : વાયક આવ્યાં ગરવા શેર ... ર૩૩ સતી સીતાજી સોળ સોળ વરસનાં સીતા થયાં છે. ર૩પ (૧૪) ઝાલાવાડ પ્રદેશનાં લોકગીત :
શ્રી. ઊજમશી પરમાર ૨૭૮-૨૪૩ વાણિયણ મારવાડી ઃ ઊંચી વાણિયણ કેડ પાતળી રે .... ૨૩૮
