________________
७४
તિને કલંક, વચનો પણ ન ઘટેરી; જીમ મસી કેર બિંદુ, ઉજ્વળ વાત પટે: રી ૧૮ ઈહાં છે સભ ન યક્ષ, જાંધ માંતિ નિસરૂ*રી; તહાં નવી નિસ રે કાઈ, જસ નહીં શળ ખરૂરી છે ૧૯ નિર્વિક ૯ સુત તેહ, તાત વિકલ્પ ધરી રી; ધી જ કબૂલે તા. સ, જો સુર સાખિ ભરીરી | ૨૦ | હાઈ પહેરે ૫ ટ ધાત, ધુપયું પુષ્પ કરેરી; ચાલી પૂજવા યક્ષ, બં ધુ સહીત સુપરેરી | ૨૧ છે યક્ષ પૂજતાં તાસ, જાર સંકેત ગલેરી; વળગ્ય અળગે કીધ, મહિલો જન સઘળેરી છે રર છે દુમ્મિલા વિનયથી યક્ષ, ફરી ના હીને પૂજેરી; મુઝ છે ભરતાર એક, વિકળ મિળે તુ જોરી છે ર૩પહાલા ગહિલા ટાળી, જે કઈ કંઠ લ ગેરી; નીચી રાખતે પાયનહીંતર રહે અળગોરી છે ૨૪ શિર ચડી ઊન્મત્ત, હર પણ નવી વર જરી બીજાની કુણ માત્ર હોય તે જે સરોરી
૧ થેયેલા વસ્ત્ર પર. * જાંઘમાંથી નીકવ્યું. રવિચાર વિનાને ૩ દેવની સાક્ષી યુક્ત. ૪ ગાંડ, ગૃથલ. ૫ તારા પગની નીયે. ૬ નીચ ઊન્મત એવો ધંતુરે માથે ચડે તેને શિવે પછી તળે નહીં તેમ સોનારણ યક્ષને કહે છે કે હું ધતુરા સરખી નીચ કસતિ છું પણ તું મારી લાજ રાખજે.
