________________
૭૨
ને નિદ્રા સક્રમી, કુમળે રજલી વિલાસ ॥ ૧ ॥ કાય ચિતારથ ઉડીયા, તીડાં આવ્યા દેવદત્ત; બીહું અ કવનિકાંતરે, સુતાં દીઠાં મત્ત ॥ ૨ ॥ ચિતે ધિક પાપિણી વહુ, કરે જે પર ભરતાર; ઘરમાં સૂતા દેખી સુત, નિશ્ચય કીયા એ જાર ।। ૩ ।। ઢાળ (નાભિરાયા કે બાર) એ દેશી
ચિતે જાણે પુત્ર, અસતિ જીમ ચમકીરી; કાઢુ એહનું મંદ, નૂપુર પાય થકીરી ॥ ૧ ॥ એમ ચિંતી દેવદત્ત, કાઢે ચાર પરેરી; નેઊર પાય થકીજ, પેઢા લેઇ ધરેરી ॥ ૨ ॥ નેર કાઢે તેડ, જાગે સેાનાર વહુ રી; સભય સૂતાંને ભિત, ન રહે નિંદ બહુરી ૫ગા નેર કાઢીયું જાણિ, સસરે સા અતિરી; જારને કહે જા વેગ, અવસરે થા સુમતિરી ।। ૮ । પહેરણ પ હેરવું આધ, તે ગયા સભય પરારી; સૂતો જઈ પ તિ પાસ, વેગે સા ઇતરીરી ॥ ૫ ॥ અસતિચરિત્ર સમુદ્ર, મછલી પતિ જગવેરી, ગાઢ આલિંગન પુર્વ, સા કહે એમ વેરી ॥ ૬ ॥ આર્ચ પુત્ર ઇડાં ધામ, મુઝ મૃદુકાય દહેરી; આવા અશાક નિકાયે, તનુ દુઃ ખ કાણુ સહેરી ।। ૭ । તીડાં ગયા દેવ દિન્ન, નારિ પ્ર
