________________
૧૯
૧૭ ।। કિપ ચા દેખો પ્રિયા સુ૦, નય અર્ધાસન નિ વિષૅ કે બ‚ રાણી કહે ન સભારીએ સુ॰, વઝુલ પતન દીઠ કે । બ૦ ૧૮ । તીમ તુમ્હે પામ્યું સુખ તજી સુ॰, કપિ પરે પશ્ચાતાપ કે બ; ધરો। વરશે સુજસ તા સુ॰, કરશે જો ચિંતન આપ કે શાબ૦૧૯।
દુહા.
જંબુ કહે અનુશય ધરે, આતમજ્ઞાની કેમ; ૫ દ્મથી હું તપત છું, ધરી અધ્યાતમ પ્રેમ. !! ૧ ૫ આ તમ રતિ આતમ તરત, આતમ ગુણ સંતુષ્ટ; જે હાય તે સુખીયા સદા, કીશું કરે અરિ દુષ્ટ. ॥ ૨ ॥ મંગળ રૂજંગલને લહે, દ્રષ્ટિ અધ્યાત્મવત; રૂપણિ નું ક (રી, દેખે જડમતિ મત. ૫૫ તનહી જળે મન ી જળે, વર્ષયતૃષા ન બુઝાય; જ્ઞાન અમૃત સ સિચતાં, તૃષા સકળ મિંટી જાય ॥ ૪ ॥ નવરસ ખટરસ તૃપ્તિ જે, તે ઇભર સાપાય'; તપ્ત લહી મેં એકરસ, આવી ક દીય ન જાય. ।। ૫૫ લેવુ તે સઘળું લઘું, ઘટે પ્રકટી
.
૧ રાજાના અર્ધસને બેઠેલી વાનર રાણીને બનરે દીઠી. ૨ વૃક્ષથી થોભને માટે બીજી વાર પડવાની વાત સંભાર નહી. ૩ પશ્ચાતાય. ૪ નવરસ જે શૃંગારાદિક અને ખટરસ ભેાજન તેનાથી ઊત્પન્ન ની ત્રપ્તિ થાડા કાળ રહેનારી અને કાટે કરીને સંયુક્તછે.
