________________
૫૪
ટાળ.
“છીયાની દેશી. વંધ્યાટવીએ એક ગજ હશે, ઘણી યુશન નર્મદા તીર રે, સ્વચ્છેદ તે વૈવન નિર્ગમી, પાયે, આયુનું તીર રે ૧છે કહે જંબું વિષય ન રાચીએ, વિષયે રાચે તે ગમાર રે; કિંધાક ફળોપમ તે કહ્યા, નિજ હિત તીહાં નહીં લગાર રે છે કo મે ૨ ન્યૂ તે બળહીણ થયે, ન કરી શકે દંત પ્રહાર કરે છે ગત નિર ગ્રિષ્મ ગિરિ યથા, મદ રહીત તદા નિરધાર રે છે કo | ૩ સાલરી તરૂ પ્રમુખના ભંગથી, વિર
એ અતિ અ૯૫ રે, દંત પાતે ભુખી કક્ષડી, ધરે ચર્મ કથળી ક૫ રે છે કo ૪ કરી ઊત્તરતાં સુ કી નદી, લડથડ પડીએ તેહ રે; ઉડી બે સી નવી શકે, યથા યાદ ગમન મુનિ દે હ, રે ! ક પા મુએ તે તસ ખાવા આવીયા, માંસ કૂતર નફળ શિયાળ રે; કી તાસ અપાન તે
વાપરે, ગિરિ કંદર સમ વિકરાળ રે છે કo | ૬ | સત્રસાળ સમાન અપાનમાં, ક્રિક" દ્વિજરે નિકસે જા
૧ પાદોગમન અણસણ કરનાર મુમિનું શરિર હાલે ચાલેન હીં તેમ. ૨ ગુદાદ્વાર, ૩ પશુઓએ ૪ ગુફા. ૫ કાગડો.
