________________
४८
૫
ડગમગ રે હુઆ અતિ જાર ૫ પ્ર૦ ૫૭ ૫ કેશે તે ઝાયા જાર તેણે, જીમ લુબ્ધ કે ભક્ષુક, માંત્રિકે જીમ ભુતાત્તને, અડબાથે માગૈા નિ:શુકા પ્રા ૮ ૫ મરઘા તે પગશ્યુ બડુ પરે, જેમ કુલાલે મૃત પિંડ;॰ જીમ ધરે પેઠે કૂતરા, તીમ માયા રે લેઇ સબ ળે! દડા પ્ર૦ ૫ ૯ ૫ અધમુઓ તેડુ ના કીમક, પડ્યા થાડે જઇને જાર; અનુચિત કર્યું તેહવુ હતુ, કાંડાગત રે પ્રાણ કરે વિચાર!! પ્ર૦ ૫ ૧૦॥ શુચિ ત પુણ્યાય ઇશે, નિજ બીજ ઉપન્યા તેહ; ગાંગિલા ક્ષે જે ધી, ગતિકમનીરે છે અકળ અદ્રેડ ૫૫૦ ૫ ૧૧ ॥ સમયે તે પ્રસવે ગાંગિલા, હરખે તે મનમાંહે શેડ, મતિમૂઢ કૂડતે નવી ગણે, ભલે પાળે રે ધરે નિજ સુત ઢેઢા પ્ર૦ ૫ ૧૨ ॥ પુત્રને પ્રેમે ના રોના, વિસા અસતિ દેષ; ભુખ્યા તા અવગુ ણ કુણ ગણે, છઠ્ઠાં થાયે રે ફળ ધાન્યના પાષ ામા ।। ૧૩ । જાર જીવ સુતને' અતી ઘણુ, લાલે મડ઼ેધ રદત્ત; વધતા તે જાણે કચ કચ, ધરે -હૃદયે રે ધન જેમ અદત્ત ! પ્ર૦ ૫ ૧૪ ૫ પિતૃ મરણ વાસર અ
૧ શિયાળ ૨ કુંભાર ૩ માટીના પડ. ૪ પેાતાની સ્ત્રીના જારના જીવ, પુત્ર થયા છે તેને. ૫ પેાતાના પિતાના ભરણુને દિ વસે. ૩ કુતરી.
