________________
૨૧
ઢાળ.
(ષભને વશ ચણાય?) એ દેશી.
હવે રે રાજગૃહ નગર છે, સકળ નગર શિણગા રેરે, ઉજ્જવળ જિનગૃહ મડળી, છઠ્ઠાં હિમગિરિ અનુ કારરે. ॥ ૧ ॥ ચરિત્ર સુણા ગુણવંતનુ, પવિત્ર હાયે જિમ કાતરે; ચિત્ત ચમકે આવે ચાતુરી, વાધે મતિ વળે વાનરે. ૫ ચના ૨ ! છઠ્ઠાં જિન ચૈત્યમાં પના, દેખી ધુમ આગીશેરે; મર્દૂલ ગજિત ધન ભ્રમે, શિખિ નિત્ય નૃત્ય ઉલ્લાસેરે, ૫ ૨૦૫ ૩૫ જેડુમાં સાધે 'ફટિક ધૃતિ, છબી મરકતની અલાધીરે; માનુ ગંગા એ આવી ઝીલવા, યમુના રવિ અંક દાધીરે. ॥ ૨૦ ાજા જેણે હરવી માનુ જળનિધિ, દુઃખભર લંકા ક પાવીરે; મુખ નવી દાખે અમરાવતી, અલકા નામેજ ચાવીરે. ॥ ચ । પા રાજ્ય કરે તોડાં નરપતિ, શ્રે ણિક જસ ગુણ શ્રેણીરે; જિનભુવન માંહે વિસ્તરી, પાવન જેહવી ત્રિવેણીર, ચ॰ ॥ ૬ ॥ જેહુને તેજે પરાભવ્યા, ભાનુ ભમે માનુ ગગનેરે; ઉઘ્ન હુઆ તસ કિરણ તે, તાસ અમર્ષને અગ્નિરે ! ચ ।। ૭ ।। તાસ સભા માંહે શે।ભતા, રૂષભદત્ત હુઆ શેરે; ધનતે
૧ ટિક. ૨ કાંતિ,
