________________
૧૭
વી તે ધર્મ; સપરિવાર શિવને કહે જી ૦] રેવદે સંસાર અસાર, સ્ફટિક ચિત્તે તે સવી ગ્રહે જના૨ા જીરે શિવ પુછે તેણીવાર, તુઝ લેતાં ચિત્ત ઊલસે જી॰ ! અરે વયણ સુન્સ સરનેહ; પુરવભવ કા કિ મ હુયે જી૰ ॥ ૨૨ ॥
૧
દુહા. અવધિજ્ઞાને મુનિ કહે, અનુજ હતેા તું મુજ, વાહલા પૂરવ ભવ દીયા, વ્રત કરે મેં તુજ ॥ ૧ ॥ સાધમૈસુર દાઇ થયા, પ્રીતિવત વડભાગ; ઇહુભવ નિમમ હુ થયા, તું હજી સરાઞ। ૨ ।। સાશ્રવ ઇતર અભ્યાસની, ઇહાં પરણિતિ છૅ મુળ; શિવ કુમર વિનવે તદા, કરી હૃદય અનુકુળ ॥ ૩॥ ઢાળ
(સુદર્! બાહુ જિનેશ્વર વિનવુ) એ દેશી. સુંદર ઇહલવ પૂરવ ભવ પરે, વ્રત દૈઇને તાર હૈ। ।। સુ॰ ૫ માતપિતા પુછી આવુ હુંર તા રહેવુ નિરધાર હૈ।। સુંદર પુણ્યે શુભ સગતિ મીલે !!! સું૰ શિવ જઇ માતપિતા તણી; માગે અનુમતિ સાર હા ।। સુ॰ ।। તે કહે ભક્ત જો અમતણા, તે માને ત્ર
૧ સાધુ. ર્ત્યાં સુધી.
