________________
૧૧
॥
કુણ દેખેરે ા પુણ્ય. ૧૩ ૫ બહુવિધ બાહ્ય ક્રિયા કરી. મન શુન્યું તે જાય ફેર્કર, આખિ વિના કેમ આપીએ, માગ્યુ નાણુ રાકારકેરે ૫ પુણ્ય. ૧૪૫ જન જાણે કાંઇ દુબળા, પણ વિરહની પીડ ન જાણેરે; ખાધુ પીધુ નવી ગમે, નિદ્રા પણ નાવે ટાણે૨ે ॥ પુણ્ય. ૧૫ ૫ સાહ્યલી સહેવી અગ્નિની, પણ દાહ્યલી વિરહ ની ઝાળારે; તે આલાયે નીરથી, આતે નયણ જળે અસરાળારે ૫ પુણ્ય. ૧૬ ॥ `અકન છે એ ચંદ્રને, કાઇ વિરહે -હ્રદય છે દાધ્યુ રે; વિરહ લિખિત ભાળે જવળે, રહર તેને વિલાચન બાંધ્યું રે; પુણ્ય. ૧૭ અધર ૐસુધા મુખ ચંદ્રમા, વાણિ સાકર ‘બાહ્ય મુ– ણાલી, તે પેડી મુજ ચિત્તમાં, “તેણીએ કાયા કા કેમ બાળીરે ૫ પુણ્ય. ૧૮ । વ્રતકè હું નવી તથા, જેમ વિરહે છું અતી પીયારે; ફાટત -હૃદય પ્રિયાત છું, કુચ બંધન હેાત જોતીડયારે ૫ પુણ્ય. ૧૯ ૫ શું જાણું શું તે થઈ, આય યુથ ભ્રષ્ટ જેમ હરણીરે;
૧ નિશની. ૨ શંકર. ૩ અમૃત. ૪ હાથ કમિલિન જેવાછે. ૫ હોઠ અમૃત સમાન, સુખ ચંદ્ર સમાન, વાણી સાકર સમાન અને હાથ કમલિન જેવા જેના છે એવી સ્ત્રી મારા ચિતમાં પેડીછે તેા તેના સરવે આંગે પાંગ શિતળ છતાં મારી કાયાને ડૅમ બાળેછે. અંગેા અગ મળ્યો હોત તા. ૭ ટાળાથી વખુટી પડેલી.
