________________
૧૦૪ ને સારા ને વંચના કર્મથી તે મરી, ફરિય તિર્યંચ ગ નિ યંત્ર ક્ષિતિ પ્રતિષ્ટ હઓ બંભણો, સેમ શ્રી સોમદત્ત પુત્ર રે કે સાંજે ૪ો અવિરતપણે બહુ ભવ ભમી, તેહીજ નગરે હઈવેસ્ય રે; પુત્રીક કો મ પતાકા કિકા, દેશની શુભગ નિવેશ રે કે સામે છે પો માતપિતાએ બહુ લાલી, બટુક હએ ચિવનવંત રે; પુત્રીકા પણ તે ગણિકા તણી, વિ ને સુભગ અત્યંત રે સા છે ૬. વિન રૂપનું તે હને, ભુખ્ય ભુષણ ઘણું તુલ્ય રે મિત સુભગતા એ વિધુ છબી હસી, અનુપમ વદન અમુલ્ય રે ! છે સાથે ૭ ઉરવસી જાસ રૂપે હસી, મન વસી રતિ તીસી નેવરે; લાછિ પણ લાજતી રડવડી, પડવા ડી તે ઘડી દેવરે સાંજે ૮ મદન ગુણ એરડી ગેરડી, ચોરડી તરૂજ મન તેહ રે; કામી પડ બંધન દેરડી, લવણિ માલિગીત દેહેરે છે સાં છે ? ગ્રામના તરૂણ જન તેહના, હઆ તે આશકત ઘનવત રે; માલતિ જીમ ભમર નવી તજે, તેહનું પાસ સેવ
- ૧ તે અશ્વ અવિરતપણે ભવબ્રિમણ કરીને વયાપણે ઉપ જે. ૨ સોલકનો જીવ. ૩ તેહના રૂપનું ઘણું શોભાવનારૂં એવું ભુષણ વૈવન હતું. ૪ વાવ કરીને આલિંગીત શરિરવાળી.
