________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
ભાવિના યોગે પલટાઈ ગઈ. તે બાળાઓ અનિત્યતાનું સ્મરણ કરતી શુભ ભાવનામાં આરૂઢ થઈને તરત જ કેવળજ્ઞાન પામી. ઇન્દ્રે તેમને સાધ્વી વેષ આપી તેમને નમસ્કાર કર્યા. તેમની સ્તુતિ કરી.
219
એકવીસ ભવના સંબંધવાળા પૃથ્વીચંદ્ર રાજા અને ગુણસાગર કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી કૃતકૃત્ય થઈ ગયા. કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયા પછી આત્મા તે જ ભવમાં શેષ આયુ પૂર્ણ કરી શિવમંદિરમાં ચાલ્યો જાય છે.
:: પૃથ્વીચંદ્રની દેશના :
રાજા હરિસિંહના કથન બાદ પર્ષદાની આગળ પૃથ્વીચંદ્ર કેવલી ધર્મોપદેશ આપવા લાગ્યા. “હે ભવ્યજનો ! સંસારની મોહમાયામાં મૂંઝાઈ તમે પ્રમાદી થાઓ નહિ. જો તમારે ભવસાગર તરી પાર થવું હોય તો સંયમરૂપી રથમા આરૂઢ થઈ જાઓ. કારણકે જન્મ, જરા, મૃત્યુ, રોગ, શોકાદિ ની૨ જેમાં ખળભળી રહ્યા છે, કષાયરૂપી તુચ્છ મત્સ્યો જ્યાં કૂદાકૂદા કરી રહ્યા છે, રાગ અને દ્વેષરૂપી ઉદ્વેગો જેમાં ઉછાળા મારી રહ્યા છે એવા સંસારરૂપી સમુદ્રમાંથી તરી પાર જવું હોય તો સંપૂર્ણ જ્ઞાનરૂપી નાવિકની સહાયથી ચારિત્રરૂપી વહાણમાં આરૂઢ થાઓ તો તમે પાર પામશો. અન્યથા એ સમુદ્રનો પાર પામી શકાશે નહિ. ચોરાસી લાખ જીવયોનિમાં ચારિત્રને અનુકૂળ સામગ્રી માત્ર મનુષ્યભવમાં પ્રાપ્ત થઈ શકે છે માટે ધર્મને યોગ્ય સામગ્રી મનુષ્યભવમાં પ્રાપ્ત થવા છતાં જો પ્રમાદી બનીને હારી જશો અને ધર્મની ઉપેક્ષા કરશો તો ધનદના પુત્રોની માફક તમને એવી તક મળવી દુર્લભ થઈ પડશે.
તાપ્રલિમનગરીમાં શ્રીકીર્તિ નામે રાજા હતો. નગરીમાં ધનાઢયજનો જેની પાસે કોટિ દ્રવ્ય હોય તે પોતાના મકાન પર ધ્વજા ચડાવે એવી રાજ આજ્ઞા હોવાથી નગરમાં અનેકના મકોના ઉપર ધ્વજાઓ ફરકતી હતી. કોઈ કોઈના મકાનો પર એક કરતાં પણ અધિક ધ્વજાઓ જોવાતી હતી. એવું સુખી અને આબાદીવાળું એ શહેર હતું. તે નગરમાં ધનદ નામે. મોટો શાહુકાર
