________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
175 પિશાચ પાછળ દોડતો શ્રીબલ ભયંકર વનમાં આવી પહોંચ્યો. પ્રાતઃકાળ થયો ત્યારે ના મળે પિશાચ કે ના મળે શ્રીગુપ્ત. પણ એક સ્ત્રીનું કરૂણ રૂદન સાંભળી કુમાર તેની પાસે ગયો. તે બાળા વૃક્ષની શાખાએ ગળા ફાંસો ખાતી હતી તે બોલી, “હે વનદેવતાઓ ! મારા પિતાએ આપેલા શ્રીબલ કુમાર આ ભવમાં તો મારો પતિ ના થયો પણ ભવાંતરમાં થજો.” બાળાના શબ્દો સાંભળી શ્રીબલે તરત જ ત્યાં જઈને તેનો ફાંસો છેદી નાખ્યો. આ ભયંકર અરણ્યમાં પોતાને બચાવનાર કોણ હશે એમ વિચારતી બાળાને કુમારે આશ્વાસન આપ્યું અને પૂછ્યું, કે તે કોણ છે? અને કેમ આત્મહત્યા કરે છે ?
પુરુષના શબ્દોથી રાજી થતી બાળા બોલી, “હું પરાનગરના રાજા મહાસેનની રાજપુત્રી છું. મારું નામ સુલક્ષણા છે. મારા પિતાએ મને મહાબલ નરેશના પુત્ર શ્રીબલને આપી હતી. કોઈ અધમ વિદ્યાધર મારું હરણ કર્યું અને આ જંગલમાં મને મૂકી અપરાજિતા નામની વિદ્યા સાધવા ગયો છે. ત્યારે એ દુષ્ટ મને કંઈ અનિષ્ટ કરે તે પહેલા મારે આત્મહત્યા કરવી છે. પરંતુ આપ કોણ છો?” ઉત્તરમાં કુમારે પોતાની ઓળખાણ આપી. બાળા પોતાના ભાવિ પતિને જાણીને રાજી થઈ. તે દરમિયાન વિદ્યા સિદ્ધ કરી શ્રીગુપ્ત પણ નિમિત્તજ્ઞાનથી જાણી શ્રીબલ પાસે આવ્યો. શ્રીબલે પૂછતા શ્રીગુખે જણાવ્યું કે “આ બધી પિશાચની માયા હતી. મારી વિદ્યા પણ સિદ્ધ થઈ અને પછી મેં જાણ્યું કે તારા સત્વથી થયેલા પિશાચે જ તારી પ્રિયાનું રક્ષણ કરવા તને અહીં મોકલ્યો છે. માટે તે મિત્ર ! ગાંધર્વ વિવાહથી તું અત્યારે જ આ બાળા સાથે લગ્ન કર. મુહૂર્ત પણ શુભ છે. “શ્રીબલે સુલક્ષણા સાથે ગાંધર્વ વિદ્યાથી લગ્ન કરી લીધા. પછી ત્રણે જણા વટ્ટ વિદ્યાની સહાયથી ક્ષણ માત્રમાં મુંદ્રપુરનગરમાં આવી ગયા. મહાબલ રાજાએ મહાસેન રાજાને સઘળી હકીકત સંભળાવવાથી રાજા પ્રસન્ન થયા અને વિવાહોત્સવ કરી ખૂબ પહેરામણી આપી.
