________________
गोशालाऽधिकारः।
२२.
-
म० भगवन्ते. चे. निश्चय. व० बहुश्रुति करयो. भणायो. भ० भगवन्त संघाते. चे० निश्चय. मि. मिथ्यात्व पप्यू. पड़िवज्जै छै. त० इण कारणे. मा० मत. गो० गोशला ! णो नहीं. रि० योग्य कै. गो० गोशाला ! ते हीज छाया नहीं. अ० अन्य...
अथ इहां सर्वानुभूति साधु, गोशाला ने कह्यो। हे गोशाला ! तोनें भगवान् प्रव्रज्या दीधी. तोने भगवान् मुंड्यो. तोने भगवान् शिष्य कियो. तोने. भगवन्ते सिखायो. तोनें भगवान् बहुश्रुति कीधो। तथा इमज सुनक्षत्र मुनि गोशाला में कहो। त्या भगवान् सं इज मिथ्यात्व पडिवज्जे छै। इहां तो प्रत्यक्ष दीक्षा दीधी चाली छै। डाहा हुवे तो विचारि जोइजो ।
इति २ बोल सम्पूर्ण।
वली आगे पिण भगवान् गोशाला ने कह्यो। ते पाठ लिखिये छै ।
तएणं समणे भगवं महावीरे गोशालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी. जेवि ताव गोशाला ! तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वातं चेव जाव पज्जुवासति. किमंग पुण गोशाला! तुम्हं मए चेव पव्वाविए जाव मए चेव बहुसुई कए. ममं चेव मिच्छं विपडिवणणे तंमा एवं गोशाला जाव णो अगणा ॥ १०४॥
(भगवती श०१५)
त० तिवारे. स० श्रमण. भ० भगवान. म. महावीर. गो. गोशाला. म० मखलि पुत्र ने. ए० इण प्रकारे. व० बोल्या. जे. जे. गो. हे गोशाला ! त० तथा रूप. स० भ्रमण. मा० माहम गुणयुक्त नी. तं० तिण प्रकारे. जा० यावत. प० पर्युपासना करे है. कि० स्यू. अं० अंग इति कोमलामंत्रणे. पुनः वली गो० हे गोशाला ! तु० तुम ने. म० म्हें. निश्चय प० प्रवज्या लेवरावी. जा० यावत. म० म्हे. निश्चय ब० बहुश्रुति करयो. म० मुझ संघाते. मि. मिथ्यात्व पणू पडिवज्जे है। सं० इण कारणे. म० मत. ए० इम. गो० गोशाला ! जा० यावत. णो नहीं. अ. अन्य.
