________________
२०६
भ्रम विध्वंसनम्।
एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी तीसय नामं अणगारे पगइ भदए जाव विणीए छटुं छ?णं अणिक्खित्तेणं तवो कम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे बहु पडिपुण्णाई अट्ठ संवच्छराई सामण्ण परियाई पाउणित्ता मासियाए संलेहणाए अत्ताणं झूसित्ता सटैि भुत्ताइ अणसणाए छेदेत्ता आलोइय पडिक्कते समाहिपत्ते । काल किच्चा सोहम्मे कप्पे सयंसि विमाणंति उववायस भाए देव सयणज्जंसि देव दूसंतरिए अंगुलस्स असंखेज भाग मेत्तीए ओगाहणाए सकस देविदंस देवरगणो सामाणिय देवत्ताए उववरणे।
(भगवती श०३ उ०१)
ए० इम. खलु. निश्चय. देवानुप्रिय रो. अं० अन्ते वासी. ती० तिष्यक नाम अणगार. प० प्रकृति भद्रीक. जा० यावत. विनीत छ. छठ भत्ति करीः अ० निरन्तर. त० तप कर्म करी.. अ आत्मा ने भावतो थको. बहु प्रतिपूर्ण आठ वर्ष. सा० दीक्षा पर्याय. पा. पाली ने. मास नी. स० सलेखणा करी ने. अ० अात्मा ने सेवी ने. स० साठि भात पाणी ते अनशने. छे छेदी में. श्रा० अालोई ने मनना शल्य ने प० अतिचार ने पडिकमी ने. मन में स्वस्थ पणे समाधि पाम्या थकां. का० काल करी ने. सो० सौधर्म देवलोके. स० आपना विमान में विषे, उ० उपपात सभा में. दे. देवशय्या में. दे० वदूष्य रे अन्तर में. अङ्गुल ना असंख्यात भाग मात्र, अवगाहना. स. शक्रेन्द्र देवेन्द्र. देव राजा रे सामानिक देव पणे. उ० उत्पन्न हुवो।
इहां तिष्यक अनगार ८ वर्ष चारित्र पाली मास रो संथारो कियो तिहां छेहड़े “आलोइय परिक्कते” कह्यो। एणे किसी लब्धि फोड़ी मेहनी आलोवणा कही। डाहा हुवे तो विचारि जोइजो ।
इति ८ बोल सम्पूर्ण ।
तथा कार्तिक सेठ १४ पूर्व भणी १२ वर्ष चारित्र पाली संथारो कियो तेहनें पिण भालोइय पाठ कहो। ते लिखिये छै ।