yashovijayjinu Jivan Ane Temnu Gujarati Sahitya

SR No.: 032014
Original Sutra Author: N/A
Author: Buddhisagarsuri
Publisher: Jain Shwetambar Murtipujak Boarding
Publication Year: 1912
Total Pages: 52
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 8

[ 3 ]
જઈ ભક્તામર સ્તેાત્ર સાંભળી શક્યાં નહિ. એમને નિયમ એવા હતા કે ભક્તામર સ્તોત્ર સાંભળ્યા સિવાય ભાજન લેવું નહિ; તેથી ઉપરના કારણથી ત્રણ દિવસના ઉપવાસ થયા. યશાવિજયજીનું તે વખતનું સાંસારિક નામ જશા હતું, અને તેમની ઉમર આ પ્રસંગે ૭ વર્ષની હતી. ચેાથા દિવસે જશાએ પોતાની માતુશ્રીને પૂછ્યું કે હું માતુશ્રી! તમે કેમ એ ત્રણ દિવસથી ખાતાં નથી? માતાએ જવાબ આપ્યા કે હે પુત્ર! હું ભક્તામર સ્તત્ર સાં. ભળ્યા સિવાયા ભાજન લેતી નથી. જશાએ વિનયથી કહ્યું કે તમારી ઇચ્છા હોય તે હું તમને ભક્તામર સ્તાત્ર સંભળાવું. માતા આશ્ચર્ય પામી મેલ્યાં કે તને ક્યાંથી ભક્તામર સ્તેાત્ર આવડે? પુત્રે કહ્યું કે હું માતુશ્રી! તમે મને તમારી સાથે ગુરૂની પાસે ઉપાશ્રયમાં દર્શન કરવાને તેડી ગયાં હતાં તે વખતે મે પણુ ભક્તામર સ્તાત્ર સાંભળ્યું હતું તે મને યાદ રહ્યું છે. માતાએ સંભળાવવાનું કહ્યાથી પુત્રે ભક્તામર સ્તેાત્ર સપૂર્ણ અને એક પણ ભૂલ સિવાય સંભળાવ્યુ, તેથી માતાને બહુ આનંદ થયા અને ભેાજન કર્યું. ત્રણ ચાર દિવસ સુધી ભક્તામર સ્તેાત્ર પુત્રની પાસેથી સાંભળ્યું. વરસાદની હેલી સમાપ્ત થતાં શરીર આરોગ્ય થવાથી જશાનાં માતુશ્રી ગુરૂની પાસે ઉપાશ્રયમાં ભક્તામર સ્તત્ર સાંભળવા ગયાં. ગુરૂએ પૂછ્યું કે હે સુશ્રાવિકા ! તને ભક્તામર સ્તેાત્ર સાંભળ્યા વિના સાત દિવસના ઉપવાસ થયા હશે. શ્રાવિકાએ બે હાથ જોડીને કહ્યું કે આપના પસાયથી મેં ભક્તામર સ્તંત્ર મારા પુત્રના મુખેથી સાંભળ્યું છે. ગુરૂ આશ્ચર્ય પામ્યા અને પૂછ્યું કે તારા પુત્ર શી રીતે ભક્તામર સ્તોત્ર સંભળાવી શકે? શ્રાવિકાએ કહ્યું કે હે ગુરૂ મહારાજ! આપની પાસે એક દિવસ હું તે પુત્રને દર્શન કરાવવા તેડી લાવી હતી, તે વખતે આપ ભક્તામર સ્તાત્ર ખેલતા હતા, તે તેને યાદ રહ્યું હતું તેથી તેણે મને સંભળાળ્યું. ગુરૂએ તેણીના છ વર્ષની ઉમરના પુત્ર જશાને ખાલાવ્યા અને તેની સ્મરણશક્તિ જોઇ બહુ આશ્ચર્ય પામ્યા. તેને કેટલુંક પૂછ્યું અને તેના પ્રત્યુત્તર તેમને સàાષકારક મળવાથી ગુરૂ બહુ ખુશી થયા. પુત્ર અને માતા ઘેર ગયા બાદ ગુરૂના મનમાં એક વિચાર સ્ફુરી આવ્યેા કે જો આ પુત્ર દિક્ષા લે તેા જૈન ધર્મના ઉદ્ધાર કરી શકે. ગુરૂ કે જેમનું નામ શ્રી નયવિજયજી હતું, તેમણે ગામના આગેવાન જેનાને એકઠા કર્યાં, અને પેાતાના વિચાર પ્રદર્શીત કર્યાં. આગેવાન જેનેાનું મંડળ જશાની માતાની પાસે ગયું અને કહ્યું કે હું શ્રાવિકા! તારા પુત્ર બહુ બુદ્ધિશાળી છે. આવી માલ્યાવસ્થાથી ધર્મશાસ્ત્રાના અને ભાષાશાસ્ત્રના અભ્યાસ કરશે તેા ભવિષ્યમાં એક મહાન જૈન ધર્માંહારક પ્રભાવક થશે, અને તત્ત્વવેત્તા થશે. ગૃહસ્થાવાસમાં રહેશે તે અલ્પ જીવાને ઉપકાર કરી શકશે અને પેાતાના ગુણાને લાભ આપવાને માટે સાધુના જીવનની પેઠે સ્વતંત્ર પ્રયત્ન કરી શકશે નહિ. આવા એક પુત્રને જૈન ધર્મના ઉદ્ધારને માટે અને આખા જગતના ભલાને માટે બ્રહ્મચર્ય આશ્રમમાં સદાકાળ રહે એવી દીક્ષા અપાવવી એ તમારા નામને અમર કરવા જેવું સુકૃત્ય છે. તમારા પુત્રને ગુરૂને સોંપવા માટે સંધ વિનંતિ કરે છે તે સ્વિકારો. પુત્રની માતા અત્યંત હર્ષાયમાન થઇ અને તેને હર્ષાશ્રુ આવ્યાં, અને સંધને કહેવા લાગી કે જેને તીર્થંકરા પણ નમસ્કાર કરે છે એવા શ્રી સંધ મારી પાસે પુત્રરત્નની માગણી કરે છે, અને તે જગતના ભલાને માટે મહા પ્રભાવક થશે તેા આના કરતાં અન્ય કાંઈ મને રૂડું જણાતું નથી, માટે મારા પુત્રને હું સંધને સોંપું છું. સાત ઘર વચ્ચે એકનો એક પુત્ર હોવા છતાં પણ માતાએ ધર્મના ઉદ્ધારને માટે ગુરૂને સોંપ્યા, અને તેમણે દિક્ષા અંગીકાર કરી.