________________
આમ જુઓ તો, ત્યાં - તે ક્ષણોમાં - સ્વગુણદર્શન પણ નથી હોતું, તો પરગુણદર્શન ક્યાંથી હોય ? ત્યાં હોય છે સ્વગુણાનુભૂતિ.
‘જબ નિજ મન સન્મુખ હુએ, ચિંતે ન પર ગુણ દોષ...’ મનની સમક્ષ પ્રગટ થતાં ગુણ-દોષોની ચિંતા જ્યારે નીકળી ગઈ, ત્યારે સાધક શું કરે ? ત્યારે એ જ્ઞાન અને ધ્યાનની ઊંડાઈઓમાં ખોવાઈ જાય. ‘તબ બહુરાઈ લગાઈએ, જ્ઞાનધ્યાન રસ પોષ...’
એવી ડૂબકી કે જ્ઞાન અને ધ્યાનના અતલ ઊંડાણમાં પ્રવેશી સાધક જ્ઞાન અને ધ્યાનના દિવ્ય રસને અનુભવવા લાગે.
આ રસ...
પૂજ્ય માનવિજય મહારાજ કહે છે ઃ અગણિત અતીતમાં ક્યારેય આવો રસ ચાખ્યો નથી.૩
જ્ઞાન-ધ્યાનના રસને પુષ્ટ કરવો છે. દેખીતી રીતે, ઊંડાણની વાત અહીં છે. આપણી સાધનાને સ્વાધ્યાયની લંબાઈ છે, અનુષ્ઠાનોની પહોળાઈ છે. હવે એમાં અનુભૂતિની ઊંડાઈ ભળે તો જ્ઞાન અને ધ્યાનની ઊંચાઈ પ્રાપ્ત થાય. દિવ્ય આનંદલોકમાં સાધકનો પ્રવેશ થઈ રહે. ‘તબ બહુરાઈ લગાઈએ, જ્ઞાનધ્યાન રસ પોષ.’
(૩) અજિત જિનેસર ચરણની સેવા, હેવાએ હું હળિયો; કહીએ અણચાખ્યો પણ અનુભવ રસનો ટાણો મિલિયો...
સમાધિ શતક
| ૧૭૪
