________________
પ્રભુનાં પ્યારાં વચનોનું સ્મરણ. પહેલાં શ્રવણ અને પછી મનની - અન્તસ્તરની ભીની, ભીની ભૂમિ પર એના અંકુરિત થવા રૂપ સ્મરણ. એક ઝંકૃતિ. આવર્તન સતત, ભીતર, એ શબ્દોનું ચાલ્યા કરે.
‘સમરી ભગવતી ભારતી’
પ્રભુના પ્યારા શબ્દોનું શ્રવણ. એ પછી સતત થતું એનું સ્મરણ. સ્મરણનો વેગ આત્માનુભૂતિના પથ પર જવા સાધકને પ્રોત્સાહિત કરે. અને સાધક એ પથ પર ચાલે.
‘દશવૈકાલિક સૂત્ર’ માં પ્રભુનું એક પ્યારું વચન આવ્યું : ‘સંપિવવત્ ગપ્પામોળ ।' આત્માને આત્મા વડે સમ્યગ્ રીતે જુએ સાધક.
સંપ્રેક્ષા (સંવિલ) અનુભૂતિનું પૂર્વચરણ છે. અને આત્માને આત્મા વડે જોવો એ વાતમાં ખજાનો પડેલો છે. તમે આ સૂત્ર રટો છો. હવે સૂત્રના શબ્દો ધીરે ધીરે અદશ્ય થાય છે. ‘આત્મા વડે’... એટલે કે ધ્યાન દશામાં ઊતરવાનું થાય છે. અને આત્મગુણોની અનુભૂતિની દુનિયામાં સાધક પ્રવેશે છે.
એક વચન પ્રભુનું. ભીતર ઉજાશ જ ઉજાશ.
સમય તક | ગ
|-
