Page Text
________________ 14 ] નમસ્કાર અર્થસંગતિ (7) નમો (8) ૩વાવાળું ! (1) નમો (20) ઢોર (27) સન્નાદૂi . (2) પો (23) પં–નપુ%ારો (24) સત્રાવપૂજાસો (25) રા (26) (27) સfi (28) vai (21) વરુ (20) મંઢ || આ વિષયમાં અનુભવથી એવું જોવામાં આવ્યું છે કે તેરમા પદમાં ઘણીવાર ભૂલે થાય છે અને તે એક સામાસિક પદ હેવા છતાં પંઘનrો એમ બે પદો જુદા લખવામાં પર શબ્દ બહુવચનાત હેવાથી નમુધારા એવો પ્રવેગ થાય અને તેથી ઘણોના સ્થાને પણ અને દવપવ qળાનો પદના સ્થાને “સદવરાવપૂળાક્ષના” એવા પ્રોગ થાય, કારણકે તે નમસ્કારનાં વિશેષણો છે અને વિશેષણોને વિશેષના જ લિંગ, વચન અને વિભક્તિ લાગે છે. ચૌદમા પદમાં પણ ઘણીવાર ભૂલે થાય છે અને સવાલ પૂછાળો કે સવાર અને GMાતળો એવાં બે જુદાં પદો લખવામાં આવે છે, પરંતુ ઉપર જણાવેલ કારણોસર તે એગ્ય નથી. પદાથ પદના અર્થો બરાબર થાય તે માટે (1) વ્યાકરણ (2) કોષ (3) પૂર્વાપર સંબંધ (4) પ્રકરણ (5) વ્યવહાર અને (6) પૂર્વાચાર્યકૃત વ્યાખ્યાન પર લક્ષ રાખવું જરૂરી છે. વ્યાકરણ વિના પદની સિદ્ધિ કેવી રીતે થઈ છે, તે સમજાતું નથી, કેષ વિના તેના પર્યાયવાચક શબ્દોનું જ્ઞાન થતું નથી, અને પૂર્વાપર–સંબંધ, પ્રકરણ, વ્યવહાર અને પૂર્વાચાર્યોનાં વ્યાખ્યાન વિના તે પદ ખરેખર કયા અર્થમાં વપરાયું છે, તેને નિર્ણય થતું નથી. દા. ત. “આવે છે વનરાજ' એ શબ્દોના અર્થ માટે વ્યાકરણ તે એટલે જ ખુલાસે કરે કે “આવે છે એ ક્રિયાપદ છે અને વનરાજ” એ કર્તા છે. માટે વનરાજ આવે છે,” એ અર્થ થાય પરંતુ તે વનરાજ શબ્દ કયા અર્થમાં વપરાયેલે છે તેને ઉત્તર આપી શકશે નહિ. કષની મદદ લેતાં એમ જાણી શકાય કે “વનરાજ” શબ્દ વ્યક્તિનું વિશેષ નામ સૂચવે છે અને સિંહનો અર્થ પણ બતાવે છે, પરંતુ તેથી વનરાજ નામની કઈ વ્યક્તિ આવે છે કે સિંહ આવે છે ? તેને નિર્ણય થતો નથી. તે માટે તે પૂર્વાપર સંબંધ કે પ્રકરણ જેવું પડે છે. જે એ વાકયની પછી એમ લખ્યું હેય કે–આજ લઈને સેના મહાસાહસી” તે તરત જ સમજાય છે કે અહીં “ધનરાજ શબ્દ કે રાજાનું નામ દશાવે છે. અથવા ‘ફાળ ભરતે પીઠે ધરી પૂછને તે તરત જ
| SR No. | 023548 |
| Book Title | Namaskar Swadhyay Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tattvanandvijay |
| Publisher | Jain Sahitya Vikas Mandal |
| Publication Year | 1980 |
| Total Pages | 370 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 38 MB |