________________ પ્રકરણ-૨ મધ્યસ્થનું માર્ગકથન નિંદારૂપ નથી પ૭ “સચિત્તપાણી, બીજકાય, આધાકર્મી આહાર અને સ્ત્રીઓનો ઉપભોગ કરનાર તો ગૃહસ્થ કહેવાય, પરંતુ શ્રમણ ન કહેવાય."* જો બીજકાય, સચિત્તપાણી અને સ્ત્રીઓનો ઉપભોગ કરનારો પુરુષ પણ શ્રમણ કહેવાય, તો ગૃહસ્થ શા માટે શ્રમણ ન કહેવાય ? તે પણ પૂર્વોક્ત વિષયોનું સેવન કરે છે = તે પણ પરદેશ આદિમાં એકલો ફરે છે અને કાંઈને કાંઈ કષ્ટભોગ વગેરે તપ પણ કરે છે.” “જે કોઈ ભિક્ષુ બનીને સચિત્તજળ, બીજકાય, આધાકર્મી આહાર વગેરેનું સેવન કરે છે, તે માત્ર જીવન નિર્વાહ માટે જ સાધુ બન્યો છે. તે પોતાના જ્ઞાતિજનોનો ત્યાગ કરીને પોતાના શરીરનું જ પોષણ કરે છે. તે પોતાના કર્મોનો કે જન્મ-મરણની પરંપરાનો નાશ કરી શકતો નથી.' - આ સાંભળીને વળી ગોશાલક કહે છે - “હે આદ્રક ! આ પ્રકારનાં બીજાઓના ધર્માચારનાં ખંડન કરનારાં વચનો દ્વારા તમે પ્રત્યેક ધર્મના વ્યાખ્યાતાઓની નિંદા કરી રહ્યા છો. ભિન્ન ભિન્ન ધર્મની વ્યાખ્યા કરનારા વ્યાખ્યાકારો પોત-પોતાના ધર્મસિદ્ધાન્તોની પોત-પોતાની રીતે વ્યાખ્યા કરે છે. પોત-પોતાની દૃષ્ટિમાન્યતા રજૂ કરે છે.'' - ગોશાલકને પ્રત્યુત્તર આપતાં આર્દિક મુનિ કહે છે કે - હે ગોશાલક ! તે તે ધર્મના વ્યાખ્યાકાર શ્રમણો અને બ્રાહ્મણો એક બીજાની નિંદા કરે છે અને પોત-પોતાના ધર્મની પ્રશંસા કરે છે. 9. सिया य बीओदगइत्थियाओ, पडिसेवमाणा समणा भवंतु / __ अगारिणो वि समणा भवंतु, सेवंति उ तंऽवि तहप्पगारं // 9 // 10. जे यावि बीओदगभोति भिक्खू, भिक्खं विहं जायति जीवियट्ठी / ते णातिसंजोगमविप्पहाय, कायोवगाऽणंतकरा भवंति // 10 // 11. इमं वयं तु तुमं पाउकुव्वं, पावाइणो गरिहसि सव्व एव / __पावाइणो उ पुढो किट्टयंता, सयं सयं दिट्टि करेंति पाउं // 11 // 12. ते अण्णमण्णस्स वि गरहमाणा, अक्खंति उ समणा माहणा य / सतो य अत्थी असतो य णत्थी, गरहामो दिहिँ ण गरहामो किंचि // 12 //
