________________ 110 ભાવનામૃત-Iઃ અનુકૂળ મધ્યસ્થભાવ-પ્રતિકૂળ મધ્યસ્થભાવ વિરુદ્ધ અપસિદ્ધાંતોનો પ્રચાર કરે છે અને પાછો એ બધાનો મિથ્યાભિનિવેશ હોય, ત્યાં સમ્યક્તની કારણતા ન હોય એ સ્ટેજે સમજી શકાય છે. - છઠ્ઠા નંબરે... અન્યદર્શનોના ગ્રંથાદિમાં જે કોઈ સારી-સાચી વાતો છે, તેનું મૂળ તો જિનાગમો જ છે. તે સારી-સાચી વાતોને પકડીને અને જિનાગમ વિરુદ્ધ પોતાની ખોટી વાતોનો આગ્રહ છોડીને કોઈ જીવ સમ્યપુરુષાર્થ કરે તો ત્યાં પણ સમ્યગ્દર્શન પામી શકે છે. પરંતુ જિનાગમ વિરુદ્ધ પોતાની ખોટી વાતોનો (અપસિદ્ધાંતોનો) આગ્રહ રાખતો હોય, તેનો જ પ્રચાર કરતો હોય, જિનાગમોની સાચી વાતોની ઠેકડી ઉડાવતો હોય, શાસ્ત્રકાર મહર્ષિઓની આશાતના કરતો હોય, લોકોની મતિને જિનાગમો પ્રત્યે સંશયગ્રસ્ત બતાવતો હોય, તો તેને તો કોઈકાળે સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત થઈ શકે નહીં. તેનો સંસાર જ વધે. આથી જ્યાં શાસ્ત્રોથી વિરુદ્ધ પ્રરૂપણા-પ્રવૃત્તિ થતી હોય, ત્યાં સમતિની કારણતા ક્યારેય ન મનાય. આથી જેણે સમકિત પામવું હોય તેણે સમકિતના 67 બોલમાં જેનો ત્યાગ કરવાનું અને જેનો સ્વીકાર કરવાનું કહ્યું છે, તે કરવું જ પડે. - સાતમા નંબરે.. તપાગચ્છની નીતિ-રીતિ શાસ્ત્રાનુસારી હોવાથી સુવિદિત છે, તે બતાવતાં 350 ગાથાના સ્તવનની 16 મી ઢાળમાં કહ્યું છે કે - શાસ્ત્ર અનુસાર જે નવિ હઠે તાણીશું, નીતિ તપગચ્છની તે ભલી જાણીશું, જીત દાખે જિહાં સમય સારુ બુધા, નામ ને ઠામ કુમતે નહીં જસ મુધા. 333 (16-18) સરળ અર્થ : “સંવિગ્ન ગીતાર્થ પરમાર્થથી તેને જ કહેવાય, કે જે શાસ્ત્રના અક્ષર દેખે એટલે પોતાના હઠાગ્રહ-કદાગ્રહ છોડી દે. આવી નીતિ તપગચ્છની છે. અને તે ખૂબ ઉત્તમ છે. તેથી તપાગચ્છમાં પંચાંગી
