________________
૨૨
,,
“ હું રાજપુત્રી! તું વિવેકિની છે, મને પાંજરામાં પુરીશ નહિ, હું તને પ્રિય એવું કાંઇક કહેવા માગુ છું, મને તારા હાથ માંથી છુટા કર. આ પ્રમાણે મનુષ્ય ભાષામાં ખેલતા હંસને જોઈ વિસ્મય પામી અને આવેલા પરાણાની જેમ એનુ ગૌરવ કરતી હુંસને કહેવા લાગી, “ હું હુંસ! મને પ્રિય કહે, પ્રિય કથન કરનારને ઉપકારી માનવા જોઇએ, અડધી કહેલી વાર્તા સાકરથી પણ અધિક મીઠી હોય છે.’” તે સાંભળી હુંસ કહેવા લાગ્યા:
-
“ વૈતાઢ્ય પર્વતે કાશલાપુરી નગરી છે, કૈાશલ નામના વિદ્યાધરાના સ્વામી રાજ છે, તે રાજાને સુકાશલા નામે કન્યા છે, તે કન્યાને રૂપનિધાન યુવાન પતિ છે, એવા પતિને પામી તે સુકેાશલા રાજકુમારી પેાતાને ધન્ય માને છે. જેમ નરરત્ન શિરામણી તે કુમાર છે, તેમ હું સુદરી! તુ નારીરત્નમાં શિરામણી છે, તમારૂ બન્નેનુ રૂપ આદશમાં જ જોઈ શકાય છે, જગતમાં અન્યત્ર એવું રૂપ નથી, માટે હે માળા ! તારૂં અને કુમારનું રૂપ જોઈને તમારા અનેના પતિ-પત્નિ તરીકે સમાગમ થાય એવી મારી અભિલાષા હાઇ, તારા સ્વય`વર થવાના છે જાણી તને કહેવા આવ્યે છુ. મે તારૂ રૂપ પણ તે કુમારના આગળ વધ્યુ છે. એથી એ કુમાર સ્વયંવર સમયે અહીં આવશે. હે સુંદરી ! નક્ષત્રોમાં ચંદ્રમા સમાન, અત્યંત તેજસ્વી એ કુમારને અનેક રાજકુમાર રૂપ નસ્ત્રમાં ચંદ્ર સમાન તું એળખી તારો પતિ કરજે; એથી હવે મને છેડી દે, હે ખાળા ! તારૂ કલ્યાણ થાઓ.
,,
આ પ્રમાણે હ ંસતું કથન સાભળી નકવીએ વિચાયુ. ખરેખર ક્રિડાએ કરીને હુંસરૂપ ધારી આ કેઈ અસામાન્ય પુરૂષ છે એમ જાણીને હાથમાંથી તેને છૂટો કર્યો. છુટા થતાની સાથે આકાશમાં એ 'સ ઉડયો. તેજ અવસરે કનકવતીના
