________________
( ૧૦૦ )
સામાઈઅ'મિ ઉ કએ, સમણેા ઇવ સાવએ હવઈ જમ્તા; એએણ કારણેણં, બહુસા સામાઇઅ
જ્જ
॥ ૨ ॥
સામાયિક [નામના] વ્રત [ થી ] ચુક્ત-વિતિવાળું જ્યાં લગી મન નિયમ સહિત હાય ત્યાંસુધી સામાયિક જેટલી વાર કરે તેટલી વાર આત્મા અશુભ કર્મને છેદે છે. સામાયિક કરતાં તા સાધુના જેવા શ્રાવક બને છે, માટે એ કારણસર વારંવાર સામાયિક કરવું.
સામાયિક લેવાની વિધિ.
પ્રથમ ઉંચે આસને સ્થાપનાચાય ને સ્થાપવા, પણ જો ગુરૂમહારાજ પાતે હાજર હોય તેા શ્રાવકને સ્થાપનાચાય સ્થા પવાની જરૂર નથી. પણ ગુરૂમહારાજ પાતે કે સ્થાપનાચાય એમાંથી એક પણ ન હેાય ત્યારે પુસ્તક વગેરેની સ્થાપના કરવી.
શ્રાવક તથા શ્રાવિકાએ સામાયિક કરવાનાં ઉપકરણા જેવાં કે કટાસણું ( શુદ્ધ ઉનનેા પાણા વાર્ પ્રમતા ચાસ કકડા ) તથા જીવજં તુ વિગેને પુંજવા માટે ચાવીશ અંગુળની દાંડીવાળા ઉનના રેસાવાળા ચરવળા તથા સુહપત્તિ એટલે જીવરક્ષા પાળવા અને જ્ઞાનની આશાતના ટાળવાના હેતુથી મુખ આડા રાખવાને, આશરે સાળ આગળ લાંખેા પહેાળા શુદ્ધ સફેદ કપડાના કડાએ ત્રણ વાનાં સામયિક કરતી વખતે જરૂર ઉપયેગમાં લેવાં.
મત, વચન અને શરીરની શુદ્ધિ સાચવવી. શુદ્ધ વસ્ત્ર પહે૨૫. (પુરૂષને માટે ફ્ક્ત એક ધોતીયું અને સ્ત્રીઓને બે કે ત્રણ વા હેવની છુ છે. બેસવાની જગ્યા પંજીતે પ્રથમ કાસણું પાથ
