________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ
॥ ३४३ ॥
हरिणाऽवि सिराहिंज्जइ, सुलसे ! तुह चेव तेण नमो ॥ १९० ॥ बत्तीसपुत्तसंपत्तिपञ्चला तेण तीए तुट्टेण । गुडियाओ अप्पियाओ, बत्तीसं तो गओ स दिवं ॥ ९१ ॥ जंतेण तेण भणियं, सुसाविए ! भाविए पवयणंमि । कज्जमि समावडिए, सुमरिज्जसु जेण एमि हुं ।। ९२ ।। सुलसा चिंतइ को एत्तियाण पुत्ताण पालणाईयं । पइवरिसं पलिमंथ, काही तो होउ मज्झेगो ।। ९३ ।। पुत्तो बत्तीसाए, अक्खंडसुलक्खलक्खणेहिं जुओ । इय ताओ गुडियाओ, सव्वाओ एगहेलाए ॥ ९४ ॥ सह सकराए सोहणवेलाए पिसिऊण पीयाओ । तेत्तियपुत्ता गब्भे, तो जाया तप्पभावेणं ॥ ९५ ॥ पइदिणपवड्ढमाणे, असमाणे तंमि जायणा जाया । सा कावि जीए न जिमइ, न चवइ न सुयइ रुयइ सययं ॥ ९६ ॥ चिंतेइ पुत्तलोभेण, अलमलं होउ पाणकुसलं मे । हरिणेगमेसिगोयरमह पणिहाणं पवत्तेइ ॥ ९७ ॥ पुरओ पयडीहोऊण, आह एसो अहो विरूवमिणं । अइसरलाए नियकपणाए कप्पिय कि
ssरियं ॥ ९८ ॥ गुडिया बत्तीसाए, बत्तीसा चैव तुज्झ पुत्ताणं । इय गव्भे संभूया, भावी मच्चू वि तेसिं समो ॥ ९९ ॥ अवहरियमहापीडं, गओ सुरो सावि पालए गब्भं । पडिपुन्नेसु दिणेसुं, जाया से पुत्तबत्तीसा ॥ २०० ॥ कमसो जायापत्ती, ते बत्तीसा वि तुज्झ जेहि महो सहलीकयं । सजीयं, पहुकज्जे मत्थयं दाउ ॥ १ ॥ पणमंतमंतिसामंत - मउलिमंडलमिलंतपयपीढे । इय सुयसमाउभावो, भणियं भे कारणं देव ! ॥ २ ॥ पिडवेरभावणाभावभाविओ कोणिओ 'जहा जाओ। देवीए चेल्लणाए, एतो किंपि जंपेमि ॥ ३ ॥ कंमि वि पच्चंतपुरे, सुमंगलो सीहरायजुवराओ । तस्साणुचरो मंतिस्स, अत्तओ सेणगो आसि || ४ || eternal अमोपट्टओ कोलकालवन्नाभो । चिव्विरनासो कुद्दालदीहदंतो ति कोणसिरो ॥ ५ ॥ सो य. सयावि हसिज्जइ, मारिजइ टोल्लएहिं कुमरेण । बालतवस्सी तेणेव तो स जाओ विराएण || ६ || कुमरो वि महाराओ, जाओ जा जाइ रायवाडीए । बालतवस्सि ता उडियाए तं नियइ तिव्वतवं ॥ ७ ॥ तदुवरि बहुमाणाओ, पुव्वि दुक्खविओ मए इति । पत्तो पासे इ पणमिउं पत्थए एवं ॥ ८ ॥ मासखमणस्स पारणग-पव्वमव्वो गिहंगणे मज्झ । आगंतूण तए पहु ! पयडपसाएण कायव्वं ॥९॥ तेण तहा पडिवन्नं, पत्तो पारणगवासरे जा सो । रायदुवारे राया, [सहय] संजाओ ताव पडिलग्गो || २१०|| तो दूराओ दोवारिएण
श्रेणिक
पूर्वभवाः ।
॥ ३४३ ॥